Cevremdeki bircok arkadasim icin avukatliktir. Ne var lan dava gelsin, ac kanunu, yap savunmani. Is mi bu simdi? Diyerek beni cildirtiyorlar her firsatta.
aşçılık. herkes zannediyor ki iki tutam tuz 3 bardak un atmakla bitiyor, evinde 4 kişilik ailesine pişirdiği ve zevk aldığı ufak sürpriz yemeklerle gidip bir otelin mutfağında şef aşçı olup kazan kazan çorba pişirmek onun kıvamını tutturmak, millet tatil yaparken cehennem gibi mutfakta tüm gün koşuşturmak aynı şey zannediyor.
zaten nerede parası yüksek bir meslek var onu herkes yapabilir sayın arkadaşlar. aşçı mı ne var yae onu ben de yaparım iki sebze doğra et kat bitti, pilot mu ne var yae uçan şoför onlar iki buton bir direksiyon tamam, doktor mu otur sağlık ocağında bütün gün reçete yaz al mis gibi maaşı vs.
ulen göt sen o uçağa binerken tırıs tırıs oluyosun 2 kez ard arda gece yolculuğu yapsan biyoritmin bozulup ağzına sıçılıyor, adamın yaşam tarzı biyoritmsiz.
veya doktor, lan gerizekalı sen da inkılap tarihini ezberlerken pfff bu ne ya çok ezber diye ağlıyosun adam senin hücrelerindeki en sikindirik proteini dahi ezberliyor, veya senin hasta olduğunda 3 günde sıkıldığın ve bir daha hayatın boyunca uğramamayı ümit ettiğin hastane koridorlarında o tüm ömrünü harcıyor. ben mesela acil servise adımımı attıktan sonra 10 dk röntgen sonucunu bile bahçede beklerim o iğrenç ortamdan çıkmak için. sonra gel de hepimiz bu meslekleri yaparız de.
ulen bedavacı, ulen kurnaz türk vatandaşı bre düşünemiyo musun orta gelir sınıfındaki yani sermayesi olmayıp beyaz yaka filan olan herhangi bir insan diğerinin 3-4 katı maaş alıyosa onun yaptığı işte kesin bir bokluk, kesin bir sikimsoniklik vardır diye. yoksa niye o maaşı versinler? insanı ikna etmek için veriyorlar işte o işleri yapmaya mesela pilotların kozmik radyasyona normalin çok üstünde maruz kaldığı bu yüzden kansere yakalanma riskinin katlanarak arttığı ve en ufak bir sağlık sorununda meslekten şutlandığı gibi bir gerçek var ortada. y
a da o doktorların uzman olmak için 36 saat kesintisiz nöbet tutmaları 25-30 yaş arasını bu uğurda heba etmeleri gibi durumlar var. aşçıyı zaten söyledik temmuz ve ağustos ayında 40 derece sıcakta antalyada bir motelin bodrum katında kaynayan kazanlarla dolu bir mutfakta çalışmak gibi.
veya gemi mühendisi olmak isteyenler çoğalmış kazan dairesinde yüksek sıcaklık ve gürültü içerisinde aylarca karaya uğramadan ve uğradığın limanlarda bazen 2-3 gün durup yeniden yola çıkarak yaşayacaksan buyur yaşa 5000 dolar mayışla.
kısacası herkesin mesleği kendine ama kendininkinden memnun değilsin diye elaleminkine sulanma.
annaneme sorsan ev hanımlığı çok zor, bir daha dünyaya gelse lise okur üniversite okur doktora yapar profesör olur; onun yaşındaki akademisyene sorsan asistanlık çok zor post-doc luk çok zor yalnız yaşamak çok zor bir daha dünyaya gelse liseden sonra okumaz.
bizzat içinde biri olarak söylüyorum her işsiz kalan, veya ek iş arayan kişinin bulaştığı meslektir taksicilik. zaten bu kişiler meslek sahiplenmesi olmadan bu işi yaptıkları için bugün taksicilere bu kadar sövülmekte.
ben 1999'da üniversitede okurken yapmaya başlamıştım bu işi. ( bakın ben de tarif ettiğim gruptanım). ilk çalıştığım araba benzinliydi düşünün dizel veya lpg'li değil. yani para kazandırıyordu ki; lpg dönüşümü bile yapılmamıştı aracın. gerçek anlamda esnaflık söz konusuydu.yolcu ve meslektaşına hürmet vardı. bana ilk öğretilen, "boş bir taksi sollarsan çıkan yolcuyu bırak o alsın, ayıp ulan hem adamı sollayıp hem yolcuyu mu alacaksın?" nasihatı olmuştu. şimdi kaza yapmayı göze alıp yolcu için yarışır hale geldiler. sigara yasağı yoktu; ama bir kere bile kadın veya çocuk varken sigara içmemişimdir araçta. erkek yolcu ancak; "sen de yak derse" içerdim. yolcu inince de havalandırırdım aracı...
velhasıl, zordur esasen taksicilik, hem o yıllarda mahallenin bekçisi de, ambulansı da taksici esnafıydı. şimdi korkulan insanlar hale geldiler ne yazık. yıllardır bilinen durak taksileri hala tercih sebebi olmalıdır bu nedenle taksi kullanırken.
