türkiye'de eğitim düzeyi belliyken daha çok bekleneceğini gösteren boş bir beklentidir. sonuçta, ülkede eğitime destek verilmeye çalışılsa da, ülke içindeki sıkıntıları çözemeden bu mümkün olmuyor. ülke insanının büyük çoğunluğu açlıkla boğuşurken, onlardan eğitim sonrası çok yüksek bir düzey beklemek saçma oluyor. önce şartları iyileştireceksiniz, sonrasında böyle bir beklentini içine gireceksiniz. bu konuda görev devlete düşüyor.
diğer yandan, öğretmenlerin dil konusunda ne kadar özenli olduğu muallak. batı bölgelerde bir nebze iyileşme görülse de kırsal kesimlerde bu özen öğretmenin isteksizliği ile bütünleşip düşebiliyor. daha öğretmenler kendileri tam olarak türkçeyi ve dil bilgisi kurallarını bilmezken, yarım yamalak eğitim verdikleri öğrencilerinin bunu aşması pek mümkün değil. öss sınavına hazırlanan öğrencilerin yaşadığı sıkıntılardan da bunu anlamak mümkün.
gelelim sözlük içindeki duruma. yukarıda bahsettiğim koşullar burada yazarlık yapan/yapmaya çalışanlar için de geçerli. bir çok öğrenci, dil bilgisinden öss ile haberdar oluyor. bazıları haberdar olduğuyla kalıyor ve bu konudaki gelişimini örnekleri önemsediği düzeyde alıyor.
evet, dil bilgisi önemli. lakin, olumsuzlukları hiçe sayarak burdaki herkesin süper yazar olduğunu düşünmek saçmalık olur. hiçbirimiz (üniversitede dil bilgisi eğitimi alanlar hariç) dünya çapında yazarlar değiliz. olsaydık burda yazmazdık.
bu, dil bilgisi hatasıyla karşılaşıldığında düzeltme istenmeyecek anlamına gelmiyor elbet. ama hatayı yapana doğrusunu anlatmak olmalı seçilen yol. yanlış biliyor diye kendi bilgisizle başkalarının bilgisizliğini ezmeye çalışırsanız, afedersiniz ama bir şey bilmeyenden daha cahilsiniz demektir. bilginizi karşınızdakini ezmek/aşağılamak için kullandığınız sürece isterseniz nobel ödülü alın, bana göre bir bok olamamışsınız demektir.
