üniversite kantinlerinde sık sık görülebilecek hadisedir. 3-4 kişiden oluşan bir topluluk içeri girer. en kendini komik zannedeni "açın camları burası apış arası kokuyor" der. kimse gülmez.
en son 'ay benim gibi topuklu ayakkabı, mini etek giyen bir kadın da yapar mı recep ivedik taklidi' deyip 'gonusma leyn' diyen bir hatunu duyduktan sonra anladım ki, izleyen herkes kendini ivedikleşmek zorunda hissediyor.
yapacak bir sey yok.. tek care zamana bırakıp, gecmesini beklemek.. ****
kimin filmini izleyip kimin izlemediğini belli eden durumdur.etraftaki herkes göbeğini zıplata zıplata gülmeye başlamıştır; zannedersem filmin yan etkisidir. tarafımca da gidilmiş filmdir ayrıca recep ivedik ancak sadece ortalıkta dolanan esprileri anlamak maksatlı olmuştur; fark var mıdır, yine yoktur çünkü hem çok hızlı konuşulmakta hem de espri yapıldıktan sonra saçma bir şekilde gülünmektedir. sadece o gülüşten sonra ben ve çevremdeki insanlar "evet, bu da ivedik'i izlemiş" tepkisini verebilmekteyizdir.
soruyolar neden beğenmedin recep ivediği.ulan bağcılarda yaşıyorum.ortalık recep ivedik kaynıyor.ulan bir tanesini daha görmek için neden sinemaya gideyim.isteyen gelsin görsün.istediğiniz kadar gülün.hemde bunlar doğal.
recep ivedik'i eleştirenlerin muzdarip olduğu durumdur. yalnız bu durum ilginçtir. dost meclislerinde, entellektüel ortamlarda recep ivedik'i eleştirenlerin, yalnız kaldıklarında bayıla bayıla, katıla katıla recep ivedik seyrettikleri görülmüştür. bu adam zaten kısa skeçlerle ünlü olmadı mı? zamanında seyreden herkes onun bira içişini, komşusu ile konuşmasını taklit etmedi mi? kriz, işsizlik, mutsuzluk had safhada iken bırakın insanlar nasıl gülebileceklerse öyle gülsünler.
