herkes kendini diğer insanlardan daha zeki zanneder.
herkes kendini diğer insanlardan daha çekici zanneder.
herkes dünyaya önemli bir amaçla geldiğine inanır.
herkes kendisini diğer insanlardan daha iyi niyetli bulur.
herkes bir gün sesini duyuracağını zanneder.
herkes bir gün çok önemli bir şahsiyet olacağını zanneder.
herkes diğerlerini "kötü, düşüncesiz" olmakla suçlarken, diğer insanların da onu "kötü, düşüncesiz" diye suçladığını göremez; görse de buna anlam veremez.
herkes, her şeyin en iyisini olduğunu zanneder.
sorun şu ki; ayaklarımızla ezdiğimiz karıncalardan hiçbir farkımız yok.
--spoiler--
Mutlu sonların gerçek hayatta olmadığını görmek uzun süresini almamıştı Burhanın. Çünkü o farklıydı.
Güldü, dışarıdan nasıl göründüğünü umursamayarak.
Şimdi tam bir hayata göre- insan gibi düşünmüştü işte. Düşünmeseydi yaşayacaktı diğerleri gibi ölene kadar. Ama düşünüyordu ve yok oluyordu. Birkaç yıla kalmaz ölecekti ihtimallerin en büyüğü ile beyninde.
aslında bakıldığında çok da yadırganmaması gereken bir durumdur, daha doğrusu eleştirilmemesi gereken diyelim. sonuçta her insan kendine özgüdür. karakteri olsun, davranışları olsun, olayları karşısındaki tepkileri olsun. mesela sokakta yürürken hiç düşündünüz mü? o an yanınızdan geçen sizinle aynı taksonomik sınıfta yer alan binlerce insan var ve bunların her biri kendi dünyalarına sahip. her birinin farklı dünya görüşü, düşünce yapısı, hayata bakışı var. zihinsel açıdan hiçbir bağımız olmayan bu insanlarla ortak yönümüz ne peki? sadece bedenlerimizin aynı ortamda olması. uzun konu vesselam.
ha bi de kezbanlar var. onların allah belasını versin o ayrı.
Egosu kendisinden büyük insanların yaptığı değil, aslında her insanın zaman zaman yaptığıdır. Ama az ama çok. Ama farkında olarak ama farkında olmayarak. Yapılıyor işte çoğu zaman.
bence doğal birşeydir insanın kendini özel hissetmesi. benim gibi mal bile arada kendini özel hissediyorsa doğaldır herhalde. fakat bazı insanlar özel olucam diye egoist oluyorlar ya ona bitiyorum.
bir bakıma normal olandır. Çünkü insanın yapısında bu var.
Hangimiz "ileride çok zengin ve özel biri olacağım. Bu kapasiteye sahibim" veya "ileride dünyayı kurtaracak büyük lider olacağım." gibisinden düşünmedik ki? Kendimizi özel yaptık işte.
3 hafta önceye kadar hissedebildiğim durumdur, sevgilim beni terk edince bütün insanların aynı kapıya çıktığını ve kimsenin özel olmadığını düşünmeye başladım.
Bir farkındalığı "Hassiktir. Değil miymişiz?" tepkisini verdirmeyi amaçlayan ama sonuç olarak insanların kendisini özel zannetmesini engelleyemeyecek olan durumdur. Zaten öyle olmasa bu başlık açılmazdı. Üf yine hayvan gibi şiy* yaptım...
