herkesin inancı da inançsızlığı da tek bir şartla kendinedir: inançsızların inananların kutsal olarak kabul ettiği allah'a, kitabına ve peygamberine saygı duyması gereklidir. bu şartlar altında herkez özgürlüğünü bağırabilir. küçümsemeden, inandığı şeyleri çiğnemeden, ibadetini yobazlıkla adlandırmadan.
bir taraf diğer tarafa saygısızlık ediyorsa; o zaman hiç birşeyi kendine değildir.
bir ateistin inançlı bir insana; allah yok, sizin gibi insanlar yatıp kalkmaktan başka bir şey yapmazlar, siz geri kafalının tekisiniz.. gibi ithamlarda bulunursa; inançsızlığı kendine kalmaz.
aynı şekilde inanan bir insan, ateiste sen yanlış yapıyosun, inanmak zorundasın, sen insan değilsin gibi ithamlarda bulunursa, onun da inancı kendine kalmaz.
olayların kurcalanmamasını ve buna bağlı olarak başlık a*çılmamasını, sözlük ahalisinin inanç bakımından kendi halinde ve sol frame in temiz durmasını isteyen yazar söylemi. *
eğer inancın sol frame de masaya yatırılmasının yanlış olduğunu savunan bir tez ise, son derece yanlış olan bir tezdir. zira inanç, her masada konuşuşmalıi tartışılmalı ve eleştirilmelidir. zayıf ve yetersiz yanları tüm insanlara anlatılmalıdır.
inanmayanları nasıl katlettiğini ve ölümden sonra nasıl işkence edeceğini anlatan bir tanrıya ve kitabına inanan kimsenin kesinlikle kullanamayacağı cümledir.
inananlar önce inandıkları tanrı adına öldürülen, sömürülen, dışlanan insanların hesabını versin, sonra insanların hayatları, seçimleri ve özgürlükleri hakkında yorum yapıp önermede bulunsun.
bir insanın hayatını sonra erdirmek bu kadar basit değil; bir insan hayatının sona erdirilmesine neden olarak kanıtlanamayan bir varlık sunmak ise hiç kabul edilir değil.
inananlar kesinlikle saygı beklemesin, çünkü 'zihinsel ataları' kimseye saygı göstermedi...
lütfen "ateistler saygı göstersin" gibi cümleler kurup duyarlılığınızı göstermeye çalışmadan önce, katledilen ve hala tanrılar adına acı çeken insanları tekrar düşünün ve bir inancın 'kendine' olması teorisinin nasıl binlerce yıldır kanla boyandığını görün.
inançsızlık zaten hep kendine dönük olmuştur. başkalarına saldıran inançtır ki bunu dinler tarihine ve savaşlara bakarsanız görebilirsiniz. bir tanrıya sahip olanlar çok uzun süredir 'kafir' adı verdikleri kişilere hayatı zehir ediyorlar; bir de kalkıp saygı beklemeleri gerçekten oscar'a layık...
inanan ve inanmayanların atışmasından bıkan yazar isyanıdır. haklı eylem destek veriyorum.
bu sözlükte birçok şey gördüm; ateistlerin kur'an'dan örnek verdiğini*, inananların ateistlere küfür ettiğini* vs. ama ben inanmıyorum burada yazı yazanların bir amacı olduğuna, sadece kendini kanıtlama güdüsü. sözlükte ateistim diyenlerin birçoğu oruç tutuyor bile olabilir, burada müslümanım diyenlerin birçoğu da 5 vakit namaz kılmayan, 30 ramazan oruç tutamayan, orada burada sürten tipler olabilir. fakat sözlüğe gelinip bir nickin gölgesi altına girildiğinde karakter değişir ve kendini ortaya koyma vakti gelir.
demem o ki bırakın bu ayakları, bu sözlük kimseyi imanlı ya da imansız yapmaz. ne için geldiyseniz onu yapın.
bir zamanlar doğru olan cümle öbeğidir.
ne zaman değişti diye sormak gerekirse de cevap ne zaman din siyasete politikaya alet edildi işte o zaman din kendine olmaktan çıkıp toplumsal bir mesele haline geldi. en basitinden baş örtülüsü akp'li olarak etiketlendirildi, açığı chp'li...
ister istemez mitinglerdeki politik cümleler, sokaklarda düşmanlığa sebep oldu.
artık ne zaman yanımda başı kapalı bir hanımefendi olsa rahatsız edici bakışlarına maruz kalıyorum.
hayır nedir yani üstümdeki bol kot ve bol tişört senin tüm hatlarını belli eden paltondan daha mı tahrik edici.
artık herkesin inancı da inançsızlığı da kendini ilgilendirmediği kadar başkalarını alakadar ediyor arkadaş.
insanların inancına, ibadetlerine veya neden inanmadıklarına laf atarak, dalga geçerek cool veya marjinal, daha zeki görünme çabasından vazgeçin artık bencede.
