aslında osurmak gayet fizyolojik, psikolojik açıklaması olan içgüdüsel bir haraket.
bazen bir tepkiyi, bir sitemi anlatan bir durumdur hatta. çoğuz kez sıçmayı ertelemektir.
italya gibi yerlerde millet konuşma aralarında çötöng! diye osurmaktaymış mesela.
tek sorunu yaydığı pis kokudur. ses çıkartmadan yapılanları daha da pis kokar ama zatarot! diye ses çıkartanların osuruklarının kokularından korkmamak gerekir.
Öğrenci yurtlarında oda arkadaşlarının birbirlerine samimiyet gösterisi olarak sundukları aynı şeyi karşı tarafın da yapabileceğini söyleyerek özrünü iltifatla kapatmayla son bulan hadise.
acilen ortamdan uzaklaşmayı ve osurugun başkasının üstüne kaldıgından emin olmadan geri dönmemeyi gerektiren durumdur. aksi takdirde o güne kadar ellerinizle yarattıgınız tüm karizmanın tuzla buz oldugunu içinizde hissedersiniz. (bkz: osuruk)
