"insanların pekçoğunun bellekleri, sevmekten vazgeçtikleri ölülerin sessiz sedasız yattıkları terkedilmiş mezarlıklardır.unutulmayan , acı unutganlıklarına yönelen bir küfürdür" diye bağırarak sokağın başına kadar koşabilir miyim? acaba nefesim yeter mi? diye düşünürken, birden aklıma geldi!
evet!
herkesin hayatında mutlaka bir zeynep vardır.
kim bilir bu zeynep, yani kişisel masalımızın kahramanı, başka bir hikayenin figüranı olmaya gitmiştir belki de...
Değer mi gitmesine, gitmezdi değmese diyesim var...
