abartmıyorum iki yüz tane evi olup kuruşun hesabını yapan birini tanıdım. ve buna dayanarak diyorum ki bunca aç göz varken nah olur herkesin evi. sadece çok çalışmakla olmuyor efendim. kuruş, tavşanın suyunun suyu ve menfaatler hesaplarında master yapmak gerekiyor. herkesin evi olamaz bu durumda. boş hayal.
herkesin evi olabilir ama malum memuriyet dolayısıyla evinizin olduğu şehre gelmeniz ya da o şehirden ayrılmak zorunda kalmanız durumunda kiracı etiketini çeketinizin cebinden çıkarıp görünür yere asmanız kaçınılmaz olur. "sahi şu gelen bizim kiracının çocuğu değil mi?" seslenişi bile sizi kiracı olmaktan kurtaramaz. çünkü hayat ikinci bir şansı doğal olarak kolayca serivermez önümüze.
herkesin kendi evi olması&kiraların ucuzlaması maksatlı devletin de müdahalesiyle piyasada yaratılan elastikiyetin; ya ev sahibi olanların bir tane daha alarak kiracı sayısını çoğaltmasıyla ya da kirada oturan birinin buna devam ederek bütçesi elverdiğince bir ev, onun içine de bir kiracı almasıyla sonuçlanan olaylar zincirine bakıldığında hatalı bir tespittir.
sistem o kadar basit olmayacağı için " senin evin daha güzel " tartışması da olmayacaktır. öyle ki bu ve benzeri ideolojik sistemler , düzgün bir yapıda oluşturulduğunda işleyiş , boş olan eve yerleşme , yer değiştirme olarak gelişiyor. yani büyük ev , küçük ev , şömineli ev , iş bölümünün dağılımında ki göçebe hayata göre sahip değiştiriyor. ve bu dünyanın yaratacağı insan , ahlak'ı doğmalardan değil , insanın kendisinden alacağı için pek sorun çıkmayacağını tahmin ediyorum.
bunun sonucunda seninki benimkinden büyük tartışmalarının yaşanması kuvvetle muhtemeldir. engellemek için toki benzeri bir sistemle herkese ev verilmelidir.
