- eee necla hanımcım naptı senin oğlan bu yıl mezun olabildi mi bariii?
- yok anacım olamadı da olmadığından değil, bizim oğlan çok zeki aslında, eeee çok zeki de azıcık tembel... seninki naptı kazanamadı mı bu yıl da öss yi?
- yok kazanamadı da istese boğaziçi odtü kesin.. bizim kız acayip zeki teyzesi, zehir gibi zehir de tembel gibi biraz.. öhöhöhhh neyse kek alırmıydın biraz şekerim hem de zencefilli..
esas mesele herkesin zeki ama tembel olması değil.. mesele teyzelerde..
öğretmenlerin içleri acıyarak söyledikleri kalıplaşmış yalan. çünkü o anda sevgili öğretmenimiz, bir metrelik kumaştan takım elbise çıkarmanın mümkün olmadığını bilen bir terzinin iç sıkıntısını yaşar. ama ne çare ki, elindeki kumaş sadece bir metredir. " al götür bunu, tamirciye ver, kaportacıya ver, kuaföre ver, bari bir meslek öğrensin" demez, diyemez. nihayetinde kirpi bile yavrusunu pamuğum diye sever.
A: oğlum salak olsan tamam diyecem ama zekisin sadece çalışmıyorsun neden sınavını vermiyorsun
O: ya anne o dedigin ilk okuldaydı şimdi basmıyor kafa
G: G
O: ya tamam anne calışcam.
"Anneaaaa bana su versenaaaa" diye böğüren çocuğa anında su getirmenin sonucudur. Çocuk bir böğürtü ile suya ulaşmayı zeka sayarken, ailesi tembelliğinden arınırsa zekası ile büyük işler başaracağına inanır. Buna karşın çocuk tembelliğinden arınırsa suyu almak için odasından mutfağa gitmek zorunda kalacak ve annesine böğürüp suyu önünde bulmaktan daha mal bir davranış sergilemiş olacaktır. aslında çocuk suya ulaşmak için ona uzanmamayı tercih ettiğinde su önüne geldiğinden anne ve babasından daha zekidir. bu zeka da onu tembel yapar.
kabus bir paradokstur; çocuğun tembelliği zekasının mı sonucudur yoksa kendi başına su içemeyecek kadar mal mıdır? anne - baba, çocuğu mala mı dönüştürmüştür yoksa çocuk onlardan daha mı zekidir?
