bahsetmiştim daha önce de, iş yerinde arkadaşım var; annesi kanser, anne ve babası ayrı, aldığı maaşla annesinin kanser tedavisi masraflarını ödemeye çalışıyor tek başına ev kirası, faturalar vs. de cabası. tüm kredi kartları limiti fullenmiş durumda üstelik.
düşünüyorum da biz ne gereksiz şeylere kafayı yoruyoruz arkadaş, millet ne derdinde...
insanı delirten durum. herkes terk edilmiş, herkes aldatılmış, herkes özlüyor... bari bunu feysbuk'a taşıma be insan yavrusu. biz haber kaynağında göz gezdirirken iki iletide bir "krem peynir gibiydi aşk, ekmeğe sürülürdü ama bütünleşemezdi iştee" gibi yazılar görmek zorunda mıyız? tipleri de bi görseniz, aşk senin neyine diyesi geliyor insanın.
