normal ve hatta yeri geldiğinde boş konuşmak da denebilir. algıladığı dünya farklı olan kimseler var, aynı tarzda konuşan; kelimeleri, sırası, tonlama ve vurgusu. yazmak da dahildir buna. herkesin yazabileceği bir normdur. genelde tdk ve lise dil bilgisi dersi tadında. üniversite ve daha sonrasında da devam edecek türdedir. çoğu zaman okumak ve duymak mide bulandırır, görmek istenmez. aforizmalar da buna dahildir; herhangi bir durumda belli kalıp cümleyi tekrarlamak, hayatı yinelemek. eğlencesine tekrarlandığı durumlar hariç ivmesiz, tatsız bir anlatım şekli. şiirden uzak, memur kemal... hep aynı şeyleri duyuyormuş hissi uyandırır.
