etrafındaki herkesin yüzünün gülmesini isteyen insandır. başkalarının mutluluğuyla mutlu olan insandır. fakat nedendir bilinmez, hep en çok kırılan insandır.
sevgili sözlük, kiminiz beni duygusal entrylerimle tanıdı, kiminiz bi türlü artamayan karmamla. bir çoğunuz ise tanımıyor.
ama çok ciddiyim lan benim bu.
şu an hoşlandığım adamı sevgilisiyle barıştırmaya çalışıyorum mesela.
benim yanımda ona ağladı, dayanamadım.
işte, sen birini seversin o başkasını, buraya kadar tamam, da miella sana ne adamın mutluluğundan, sen orda yüzüne bakamazken. elin ayağına dolaşırken her gördüğünde.. neden uğraşırsın eli sevgilisinin elinden kayıp gitmesin diye.
benim için en güzel açıklamayı da bu şarkı yapıyor.
kalbin işine bak, yüzüne bakamaz. ağlar durur, sen uyurken.
yalnız olamayan böyle mi yapar dersen, anlarım.
aşkın içine bak, en güzeline hem var hem yok mu, bile bile, adalet yok ya, canımı yakar bu sessizlik..
yerimi bilmem, bilmem ne taraftayım, sesmi duymam, ne zamandır araftayım.. *
aslında vardırlar, fakat kendilerini çok belli etmezler ve ara sıra da bozulmanın eşiğine geldiklerinden fark edilmezler. tabi iyi insandırlar işte başka söze gerek yok, ama ne yazık ki iyilikleri kendileri dışında herkese yarar sağlar, çünkü çevresinden hakettiği değeri göremez, hatta tam tersi hiç haketmedikleri kötülüklere maruz kalır,ezilir,hor görülür,dışlanır. ****
bosuna kürek çeken insandir. hadi yapabildi diyelim, olmaz ya, o kadar Cok ugrasacaktir ki milleti mutlu edebilmek icin, görev başarıyla tamamlandığında boşluğa düşecektir. yoktur Oyle bir şey. herkesi mutlu etmeye çalışırken kendisi mutsuz olacaktır. herkesi degil, mutlu olmayı becerebilen kisileri mutlu etmeye çalışmalı insan.
