Günün birinde yazacağım kitabın giriş cümlesi şimdiden hazır.
Kendini sürekli insanlara ispatlamaya çalışan, kendinden ödün vererek başkalarını mutlu etmeye gayret edip kendini yıpratan, sevmeye ve sevilmeye muhtaç kişilere söylediğim söz.
Hepsi de bu sözün anlam derinliğinde kaybolur ve tefekkür içinde haklı olduğumu söylerler.
Tabii bu diyalog diyarbakır'da gerçekleşir sadece. Sakın izmir'de falan yapmayın, anlamazlar. Hem kim bilir onlar tırşığa ne diyorlardır.
