Çoğu pasif kişiliğe sahiptir. Başka derdin mi yok diye gırtlaklamak isterim. Bide karşıdaki memnun olmayınca azarlar filan yine alttan almaya çalışır. Yok, hangi insan dayanırki buna. Lan mal mısınız be? Birde kendimden biliyorumlar, of puf. Kötü huylarım ve ben. Tüh tüh.
bilmez ki o şekilde hırpalanacak, mutsuz olacak tek kişi kendisi olacaktır. nasreddin hocamızla da durumu şöyle ifade edilebiliriz:
--spoiler--
Nasreddin hoca bir gün karısı ve çocuğuyla birlikte yola çıkar. Kendisi eşeğe biner, çocuğu ve karısını da yanında götürür. Bunu gören ahali hemen kınamaya ve eleştirmeye başlar. "Bak görüyor musun, ne kadar vicdansız? Kendisi eşeğe bindi de karısı ve çocuğunu yayan götürüyor" der ahali. Daha sonra eşekten iner, karısını ve çocuğunu eşeğe bindirir ve yoluna devam eder. Ahali der ki, "koskoca hoca olmuş, kendisi yolda yaya gidiyor, çoluk çocuğu eşekle götürüyor!". Bu sefer Kendisi en öne oturur, çocuğu ve karısını da arkasına alır. Derler ki "Yuh be, hocaya bak sıska eşeğe üç kişiyi bindirmiş gidiyor!". En sonunda hoca eşeği yanına alır, çoluk çocuk eşekle beraber giderler. "Şu enayiye bakın" der halk. "O kadar para vermiş de eşeğe, bi de yanlarına alıp gezdiriyorlar".
--spoiler--
kimseyi memnun edemez. iltişimi sürdürebilmek için iyi geçinmek ile herkesi memnun etme gayreti birbirinden ayrılmalıdır. memnun etmede kime öncelik verileceği bir stratejidir.
kimseyi memnun edemez. iltişimi sürdürebilmek için iyi geçinmek ile herkesi memnun etme gayreti birbirinden ayrılmalıdır. memnun etmede kime öncelik verileceği bir stratejidir.
