sohbet edip, gülüp, eğlenmek için katıldığın bir ortamda herkesin bir anda susmasıyla yaşanılan durumdur özünde. konuşma ve eğlenmek zorunluluğu hissettiğin bir anda ki iyi vakit geçirdiğini düşündüğün kişilerleyken bu zorunluluğu hissedersin, sohbetin tıkandığı, sessizliğin hakim olduğu anlardır. içinizden biri çıkıp "kız çocuğu doğdu heralde" şeklinde çapsız bir giriş yapana dek sürer bu durum. sonrasında bu sohbet " kız çocuğumuydu lan o", "yok yok bizde erkek çocuğu derler" gibi tadından yenmeyen sohbetlere bağlar.
ilk defa girilen bir ortamsa, ne konuşacağım ben şimdi ya diye içi içini yer insan. sessizlik sürdükçe stresin artar. hele bire bir ortamsa daha zor. bırak konu bulmayı, insan elini kolunu nereye koyacağını bilemiyor geriliyor valla.
genelde yapay ortamlarda doğar sessizlikten gelen huzursuzluk hali. yok doğal samimi bir ortamsa zaten her dakka konuşulur mu amına koyayım? 2 dakka susulur birlikte susmanın tadı çıkarılırız. tabi bu herkes kişisinin sayısınada bağlıda neyse işte uğraşmıyorum amk, illa entrynin bir anlamı olması mı gerekiyor.*
