herkese öfkeli olurken, daha öfkeli birine çatıp, hem onun için, hem sizin için pek iyi olmaz iken, o an keşke öfkemi alttan alanlara , öfkeli olmasaydım, öfkeli biri olmazdım diye düşünebileceğiniz durum..
Ruhsal problemlere delalettir. Muhtemelen sevgisizlikten kaynaklanır. Var olan sorunlarının hırsını başkalarından çıkartmaya çalışacak kadar aciz bir duruma düşürür insanı.
yaşım gereği, (not: 62 yaşındayım) bu roblemi aşmış biriyim. gençken çok sık övkelenir, övkeme yenilip insanları kırardım. ne sosyal çevre anlamında ne de ruhsal anlamda bunun bir faydasını görmedim.
"peki nihat bunu nasıl becerdin?" diye soracak olursanız, size sakızı salık veririm efendim. sakız marifetiyle övkenizi yenebilir, yenemeseniz bile bastırabilirsiniz. kalp kırmayın, hepinizi seviyorum be!
