biraz da olsa yavşak insandır. ya kendince bi samimiyet kurmak istiyordur ya da herkese yaranmak, herkesle arasını iyi tutmak istiyordur. zamanla o kelime ''kardişim'' olur, ''kardşim'' olur. değişik telaffuzlar ile kullanılır. böylelikle bir kelimenin daha içi boşaltılmış olur.
kanka de, ona da razıyım. o hadi biraz olsun geniş bi hitap şekline dönüştü. malesef ki ona alıştım. ama ''kardeşim'' hakikaten yapmacık be! *
Ulan bir kaç dakkika önce tanıştığım adam bana kardeşim diyor. Bu ne yapmacıklı bir kişiliktir halen anlamamkla güçlük çekiyorum. O kadar samimiyetsizlerdir ki arkandan amına kodugum cocugu bile derler yarın öbürgün bu kardeşim diyen ibneler. Aslında hepsini üst üste koyup yakacaksın.
hey kardeş!
hey birader!
hey bi bakar mısınız!
hey insan!
hey bayım/bayan!
hey sütü bozuk!
yukarıda görüldüğü üzere en uygunu hey bayım/bayan olacaktır. fakat sen 18 yaş civarında birine sesleniyorsan ve sende o yaş civarlarındaysan en uygunu hey kardeş olacaktır. tabii bu başlardaki "hey" ler örnek vermek içindi.
gayet samimiyetsizdir. sözlükte de vardır bunlardan. ulan 40 yaşındayım herif yeni üniversiteye başlamış bana kardeşim diyor. belki babanla beraber askerlik yaptık lan! ne kardeşimi hıyar! açık ve net.
