herkese hocam diyorsa hayatın bir okul olduğunu düşünen bir kişi olabilir heralde en büyük düşmanıda hayatı bir ibadethane olarak gören herkese hacı diyen kişidir.
ankara'da bolcana bulunan bir insandır. hele ki odtü'de oranı %95 e vurur bu popülasyonun. odtü'de kayıt yaptırırken acıkan bünyemi doyurmak adına fizik amfisi önüne açılan standlardan yemek alırken öndeki yaşlıca teyzeye hocam demişti satıcı. ben de "way anasını burda öğretim görevlisi felan olmalı way beaa gerçek bi odtülüyle bir aradayım" hülyalarına dalmışken, satıcının * "hocam siz ne alırsınız?" diye sorması üzerine irkildim, silkindim ve kendime gelerek "hitap tarzıymış lan bu" dedim. önümdeki kadınceyize duymuş olduğum saygı, 1 dakikayı bulamadan yitiverdi. bu da böyle bir anımdır sözlük.
benimdir. bu dünyada birbirimizden öğreneceğimiz çok şey var bu yüzden hepimiz birer hocayız aslında. şaka lan insanlara daha uygun hitap şekli bulamadığım için kullanıyorum.
Odtü'de okuyor olabilir. Orada herkesin birbirine hocam diye hitap ettiğini duymuştum. Güvenlik görevlisinden kantincisine, fotokopicisinden hizmetlisine herkese hocam deniyormuş. Sebebi de kişi hangi konumda olursa olsun ondan bir şeyler öğrenilebileceğinin düşünülmesiymiş.
sıklıkla bana karşı kullanılan hitap şekli olan hocam kelimesini herkese kullanan insandır. özgün olduğunu düşünüyor olabilir. olsun onu kırmayın o da bizdendir.
Kardeşim demek için bir kaç muhabbet etmek gerekiyor. Moruk ve türevleri, çok argo ve liseli kaçıyor. Arkadaşım desem arkadaşım değil. Abi, dede, amca desem yaşını bilmiyorum ve belki de bu muhabbeti sevmeyecek.
Ee üniversite geçirmiş adamlarız. Eğitmenlerimize Öğretmenim demedik, "hoca" dedik. Gel zaman git zaman "hocam" olarak evrildi. Biz napalım şimdi?
