bir şirkette mesai 7:30'da mı başlar lan! iki haftadır alışmaya çalıştığım durumdur, bomboş sokaklara uyandırır insanı. güzel yanları da vardır elbette. örneğin trafik nedir unuttum istanbul gibi bir şehirde metrobüs kullanmamama rağmen.*
alt komşumun yaşadığı ve onun yaşamasına rağmen benim bile içime oturan bir olaydır. Acıma duygusu değil, "ulan herkes uyuyor ben işe gidiyorum" lafıyla beraber yatağından istemsiz kalkmak, cinnet senaryosu.
