Mutsuzluk:
dopamin hormonu insanların kendilerine iyi geldiklerini düşündükleri şeyleri sürekli yaptıklarında belli bir süre sonra anormalleşmeye başlıyor ilk sigara içtiğinde yaşadığın hafif baş dönmesinin giderek keyife dönüşmesi bunun örneğidir alışkanlık haline geliyor çünkü içtiğin her sigara ortalama 2 dakika sürsün o iki dakika boyunca aldığın keyif seni geçici mutlu ediyor dopamin hormonu yüzünden ama etkisi kısa sürdüğü için olması gerekenden biraz mutsuz hissediyorsun denklem çözmek gibi birşey sağa ve sola sayı eklersin çarpanlara ayrılsın diye sağa eklediğin içtiğin sigaranın verdiği keyif kolayca carpanlara ayrıldı kücük parca oldu sola eklenen mutsuzluk büyük parca olarak kaldı etkisi uzun sürdü işte tam tanımı bu. Çözümü alışkanlıklara hükmetmek. Canın sigara mı istiyor içme rakı mı istiyor içme spor yap faydasını görürsün.
kisisel bir tercihtir. yoksa en gercek gülüsleri en zor hayatlara katlanan insanlar tasir. temel konulari asamamis insanlardir mutsuzlar. gercegi tam anlamiyla görenlerin yaptigi tek refleks gülümsemektir zira.
başkalarının ne yaşadığını kimse bilemez. ben yıllarca çoğu şeye sahip olmayıp mutsuzken başkalarının neden bu kadar mutlu olduğunu düşünürdüm. sonra saçmasapan nedenler bulurdum. örneğin paraları vardı derdim, kız arkadaşları var derdim, aile sorunları yok derdim kısaca ben de olmayan her şeye sahip olduklarını düşünürdüm. bir gün geldi her şeye sahip oldum. param oldu, kız arkadaşım oldu, aile sorununu minimuma indirdim ama hep daha mutsuz oldum. sonra bir gün okulu bırakıp amerika'ya kaçan bir arkadaşımla konuşurken laf arasında '' kızım ben mutlu olamam, toplumla sorunum var kaçacam buralardan.'' dedim. bana tek bir şey söyledi; insanları hayattının merkezine koyma buraların da oralardan kalır bir tarafı yok. bırak insanlar istediği gibi yaşasın,
bırak kim ne yapıyorsa yapsın, şurda 25 sene yaşadın geriye kalan 25 seneni kendin için ve sadece sevdiğin içi güzel yaşa dedi. jeton düştü benim. gerçekten o gün oturup düşündüm hiçbir sorun bulamadım mutsuz olmak için. birileri barlarda doludizgin eğlenmekten hoşlanabilir ama gayette ben evimde oturup bir kitap okumaktan hoşlanıyorum niye kendimi onlarla kıyaslayayım ki? ya da mutluluğun ölçütünü barlarda eğlenmek olarak kabul edeyim ki...
