herkes gider, kalan sadece gidenin değiştiğini zanneder ama aslında kalanda da büyük değişimler olur sadece bunun farkına varmaz. farkına vardığında ise giden için artık herşey çok geçtir.
herkes gider, fakat benlik kalır. giden herkeste benliğin bir köşesindedir. tıpkı bir bilgisayarın tıklanmayan köşelerinde unutulan fotoğraflar gibi. gün gelir rastgelirsin o fotoğraflara. dalarsın yine duygulara ve anılara.
Kimisi ardina bakarak gider.
Kimisininin ayak izi bile kalmaz.
Herkes bir gün gider.
Ben bile..
Topuklarimin acısını yüreğimde hissetmisimdir ama yine de gitmisimdir.
"Herkes gider mi ? Herkes gider mi?
Söyle bana küçük adam,her şey biter mi?
Çok erken değil mi? Erken değil mi?
Söyle bana küçük adam,herkes gider mi ? "
Cem Adrian şarkısını hatırladım birden başlığı okuyunca.
Herkes gitmez ama. Birileri gittiğini sanır ya da sen birilerinden gittiğini sanırsın, erken ya da geç ama aslında gitmezsin ve gitmezler. Bir şarkı sözünde, bir tabak yemekte, bir şiir dizesinde, gezmeye gittiğin bir yerde, bir sigaranın dumanında,eline aldığın bir tokada... Her an karşına çıkabilir giden. Hiç olmadı zaman gelir bilinçaltın sana oyun oynar rüyanda görürsün ve hoooop yeniden gelir. Böledir hayat. Hayatına biri girdiyse sen istesende gitmez ,gidemez!!! Sadece silikleşir gidenler.
Sen bana çok büyük bir ders verdin, teşekkür ederim! Sevdiğin kadar sevilmeyeceğini öğrettin mesela.. Herkesin bir gün gidebileceğini ve bazı gidişlerin ölüme denk olduğunu öğrettin.. 'Seni o kadar seveceğim ki hayatın değişecek' derdim sana hatırlıyor musun? Öyle de oldu..Sevdikçe büyüdü burnun, kıymet verdikçe bambaşka birine dönüştün.. Meğer değişmeye ne kadar da elverişliymişsin.. Ne kadar da yanılmışım senin hakkında, yazık...
Bir zamanlar hayatını değiştireceğim derdim,
Şimdi görsem yolumu değiştiririm!.
