ilkokul sıralarında duyduğum ve daha o anda bile bana tuhaf gelmiş olan cümle. herkes erkek / dişi olsun, herkes iyi olsun, herkes güzel olsun, herkes dürüst olsun, herkes anlayışlı olsun, herkes hep gülsün bu ne la. böyle hayat mı olur. benim gibi iyi, dürüst, anlayışlı, karizmatik adamlar ne yapacak o zaman herkes benim gibi olursa *
özelikle son günlerde sık sık tekrarladığım ve çok severek kullandığım söz öbeği.
herkes birbirini eleştirmekle, kötülemekle bir yere varacağını düşünmekte. kime sorsam kendi haklı karşı taraf haksız.
suçlamalar devam edip gitmekte ve bir çözüm üretmek şöyle dursun sanki çözüm kelimesi türk dilinde yokmuş gibi davranılmakta. işte burada devreye giriyor bu söz.
herkes kendi evinin önünü süpürse gerçekten sokağın tertemiz olacağı gibi herkes kendi hatalarını düzeltse, çevremizde daha nezih daha yaşanılası bir ortam olur diye düşünmekteyim nacizane.
kendi evinin önünü süpürmeden başkasının evinin önünün pisliğinden bahsetmek ise abesle iştigal.
o zaman neymiş alalım elimize kalp süpürgelerimizi, bir pasını alalım ruhlarımızın. bakın herşey nasıl daha güzel olacak.
