Bu zihniyet üst bir beyin gerektirir yalnız. Yani cehalet ile nereye kadar? istanbul trafiğine bakın. Tek kişi arabada oturuyor. Hayır saatlerce o arabanın içinde trafikte de bekliyor mal. Neden araba ile işe gitmek için.
Kendi zamanına acımıyorum.
Kendi parasına (yakıt için) acımıyorum
Kendi sinirlerine acımıyorum. ama
Ülkenin parasına (yakıtı dışarıdan alıyoruz) acıyorum.
Kendime acıyorum o trafikte ben de varım.
Dünyaya acıyorum (atmosfere daha fazla karbon salınıyor daha fazla hava kirleniyor.)
Sağlığıma acıyorum Sinirlerim yıpranıyor ve kötü havada trafikte cebelleşiyorum.
şimdi bu mal saksısına biber ekecek ha? Hem de ülke ekonomisi için? O bilinç bambaşka bir şey. ismi lazım değil bir başka ülke ki gsmh sı bizim kat ve kat üzerimizde. üstelik halka yansımış bir gsmh bu. Adamların arabaları eski. Evlerine giriyorsun 1990 da aldığı çamaşır makinesini kullanıyor. Hatta değiştirme nedeni de A++ olmadığı için.
Bizim götünde donu olmayan evi olmayan halkımız arabaya ve telefona para veren o bilinçle. Kendi kendine yetmeye çalışacak...
küçük bir saksıya mesela yeşil biber ekin ya da taze soğan veya maydanoz.
masrafınız sıfır, kazancınız: taze ve güvenli gıda yemek. herkes bunu yapsa ülke toplamında düşündüğümüzde devasa bir fayda elde edilir. haydi karanlığa küfretmek yerine bir mum da sen yak.
