iyonyalı ve pythagorasçı filozofların eksik bıraktığı noktaya değinmiş, felsefesini evrenin değişimi üzerine kurmuştur. Arkhesi ateştir. Burada ateş maddi varlığından ziyade bir süreci, bir hareketi temsil eder.
Herakleitos var oluşu “zıtlıkların savaşı” olarak açıklamıştır. Ona göre varlığın özünde yakım ve yıkım mevcuttur. Sağlık, barış, iyilik, ıslak, soğuk, vb. Kavramlar karşıtları olmadan bir anlam ifade etmezler. Karşıtlarıyla birlikte vardırlar ve döngüsel bir dönüşüm içindedirler. Bu dönüşümü belirleyen şey de “logos” adını verdiği evren yasalarıdır. “Ateş ölçü ile yanar, ölçü ile söner.” Der. Ölçü her maddede aynıdır. Gelişigüzel bir şekilde gerçekleşmez. işte bu değişimin mantığını belirleyen şey, logos, bir anlamda tanrının evrende faaliyet gösteren yönünün tanımlanmasıdır. Aynı zamanda bizden bir parçadır çünkü biz onu akıl yoluyla kavrarız.
herakleitos varlık felsefesinin yunan şubesidir. sonrasında ise sırasıyla hegel kierkegard heidegger ve sartre okursan tamamlarsın konuyu.
tabi heidegger'i anlamak için orta çağ hristiyan felsefesini anlaman. hegeli anlamak içinde platonu bilmen gerek.
böyle böyle kurcalarsan hint felsefesinden çıkıyorsun dışarıya.
evrenin diyalektik bir oluşa göre işlediğini düşünen, bir bütünün ancak karşıt eğilimli unsurlarların bir arada bulunmasıyla var olabileceğini savunan m. ö.5 'inci yüzyılda yaşamış miletli filozof.
sanki felsefesinde yüzyıllar sonra tam şeklini alacak olan varoluş felsefesine başlangıç taşı önemi taşıyan sözü bulunmuş olan filozof. '' aynı nehirde iki kere yıkanamayız, nehrin suları değişmiştir '' der. varoluş felsefesinde de süreklilik ve hareket devam eder. nehir de bu duruma gönderme yapar.
