Bugün bir yerde gördüm "kolunuz kırıldığında doktora gidiyorsunuz, kalbiniz kırıldığında neden kendi başınıza halletmeye çalışıyorsunuz" gibi bir yazıydı tam olarak böyle olmayabilir. Artık hayatımın profesyonel desteğe ihtiyaç duyduğum kısmında olduğumu bunu okuyunca anladım mesela. Çok kırıldım (bi gönül ilişkisinden ötürü değil) ve bu gerçekten kendi başıma altından kalkabileceğim bir kırılmak değilmiş. Yani her şey kötü gitmeye başladıysa istediğinizin tam tersi şeyler oluyorsa yardıma ihtiyacınız var demektir. Kendi başına kalmak bazen güzeldir ama insan böyle bir canlı değil bazı konularda desteğe ihtiyacımız olur. Kendimiz için çare aramaktan vazgeçmeyelim. Tşklr i gclr.
Tam olarak bu dönemdeyim. Allah canımı alsa da kurtulsam modundayım.
1. Sevgilimden ayrıldım. Beni aslında hiç sevmediğini, sadece egosu için yanında tuttuğunu fark ettim. işin kötü tarafı, son sözlerini söylemiyor ve sürüncemede bırakıyor. O nedenle az sonra her şeyi kesip atacağım.
2. Doktora yapıyorum ve torpilim olmadığı için kızını torpille hakim yaptıran teyzem "yapamazsın, başka iş yap" diyor. Annem de ona ağzının payını vermek yerine beni, tek evladını eziyor. Teyzem olacak insan müsveddesi için çocukları her şeyden üstün iken, ben hayatımın en sıkıntılı döneminde anne kazığı yiyorum.
3. Gelecek kaygısından fıttırmak üzereyim. Önümü kesinlikle göremiyorum. Sonum ne olacak bilmiyorum.
4. Ağır bir depresyon geçirdiğim halde sırf güçsüz görünmemek için her şey yolundaymış gibi davranıyorum. Fakat artık patlamak üzereyim.
5. Uyku düzenim yok ve iştahsızım. Berbat bir dönemden geçiyorum. Benim benden başka kimsem yok. Babam da bir yere kadar yanımda durabiliyor. O nedenle kendime sahip çıkmak zorundayım.
