dünya geldiğimiz andan itibaren başlayan olaylar silsilesidir.
her hareketimiz her davranışımız her düşüncenin bir bedeli vardır hayatta . bir iyilik yapmanında bir kötülük yapmanında er yada geç bulur bizi er yada geç .
bir şey yaparken iki kere düşünmeye sebep olur bu inanç. 10 kere de düşünsen yaparsın ve bedelini ne şekilde ödeyeceğim acaba dersin sonra. başına gelen ilk olumsuzluk, o yaşadığın yanlış ama güzel şeyin bedeli oluverir.
bir de şu var, böyle düşünüldüğünden başa gelmesi de mümkün müdür? bilemiyorum ama bu yönde söylentiler de şimdilerde konuşuluyor.
Az önce bir dizi izlerken gördüm. Bedel, önceden verdiğin bir kararın seni o şartlar içindeyken yönetmesi durumu diyebiliriz.
Misal evlenip çocuk sahibi olduktan sonra bekar hayatını özleyen biri bekar hayatına tekrar geri dönebilir. Fakat bu defa da kararını değiştirmenin bedelini ödemeye başlar. Çünkü alışkanlıklar insanın damarlarında dolaşan kan gibidir. Hep vardır görmezsin ama orada olduğunu bilirsin. Bir gün eline kıymık batıp kaynayınca onunla yüzleşir ve özlediğini fark edersin. Bedel, özlediğini bile unuttuğun şeyi hatırladığında o şeyi artık yapamıyor olduğunu görmek ve yapmamaktır. Bizi yontan şeylerden biridir verdiğimiz kararın bedelini ödemek. Bazen öyle derin yontar ki bir bakmışsın kolun / bacağın yok.
Sözün özü bazen çok abartmamak gerek. Nefes alamadığını hissettiğinde kendini ödüllendirmek gerek.
