elinde sapı da kalsa yine yeniden asık olma istegini korukleyen, "asık olmaya sebeb var mı ulan" diye dusunen bunyelere ahan da budur*dedirten , duman konserlerinde bogurerek soylenen en bir guzellerinden sezen sarkısı.
Aşkın büyüklüğünü kabul eden, aşkı uğruna ölümü göze almış insanların ''beni yak, kendini yak'' diye haykırarak seslendirdiği bir Sezen Aksu ve Duman klasiği.
dinlerken, dinleyene bir bidon benzin alıp, önüne geleni yakmak isteği gazını veren parça. tabii ki acıdan, aşk uyanışından, aldatılmışlıklardan, geri çevrilmişliklerden...
Gülümse albümünün bu şahane şarkısı albümün ilk baskısında bestecisi Alexiu olarak belirtilse de aslında Thanou Mikroutsikos un bestelediği bir Yunan şarkısıymış. şarkınınn asıl adı Mia Pista Apo Fosforo dur. şarkının orijinalini şahsım için bulana ya da getirene yüz bin lira veriyorum diyerek yazımı noktalıyorum.
kim söylerse söylesin, hiç kimsenin, sezen aksu modelindeki sonlara doğru gelen vokal, enstrüman ve de gıygıdı diye giden sezen aksu vokaliyle birleşen şeklini geçemeyeceği, acıların en büyüğünü yaşatan, 'nası bi şarkıdır kardeşim bu, insan mısın android misin ki bööle bi şarkı yapabiliyosun?' dedirten, 1991 çıkışlı gülümse albümünün de dahil olmak üzere, en damarlarından sezen aksu şarkısı..
sezen asku ' dan dinlenilen versiyonda şarkının bir giriş müziği vardır ki akıllara zarardır, keman acıya gark olmaya meyilli bünyeyi kolayca yaralar, sadece kemanla çalınan bölümleri bile dinletilse kişi aynı hisleri alabilecektir zannımca.. bir de bunun üstüne sezen kelimelerin hepsini hissederek söyler.. en son bölümde ise sözsüz sadece sezen ve keman vardır.. damardır. ***
bu şarkıyı duyan minik serçemiz kafaya takmıştır* sürekli mırıldanmaktadır. bir gün arkadaşlarıyla bir bara gider. barda bir anda ilham gelir ve barın tuvaletinde bu süper sözleri yazar. bu şarkının hikayesi böyledir.*
