iyidir guzeldir geride biraktiklarinizin ne kadar degerli oldugunu anlarsiniz aslinda onlari ne kadar cok sevdiginizi. daha cabuk buyursunuz hayata bakisiniza yepyeni bir yon verir. bazen gitmek iyidir geri donmek kaydiyle tabi....
yürek ister. ve bu çoğumuzda yoktur.oysa hayat ferrarisini satan bilge tadında olmalı. sokmuşuz kendimizi bir cendereye, aynı kuyunun etrafında at gözlüklerimizle dönerken kendimize de oyun yaratıp bunu hırsa çevirmişiz. dakikada şu kadar dönen işçi, şu kadar dönen, memur, şu kadar döndüren de patron demişiz.
oysa hayat ondan öğrenmemiz ve kendimize o öğrendiklerimizle değer katmamız için içimizde bizi beklemekte. bizse dışarıda arıyoruz içimizdeki evreni.
bu bakımdan çekip gitmek belki faydalı olur. bakarsın gittiğin yerde içindeki kocca evreni keşfedersin.
bireyin çevresindeki herkesin ne kadar da düzenbaz, sahte yüze gülmelere sahip olduğunu, çıkarları/menfaatleri uğruna dostum dediklerini tek kalemde satabilme potansiyellerini görüp çok bunaldığı dönemlerde başvurduğu düşünce şeklidir. birey her ne kadar bu eylemi gerçekleştirme lüksünü elde etmiş olsa da zihnindeki düşünce yumağından kurtulayamacağı ayrı bir gerçekliktir, bu nedenledir ki bireye yapılacak olan en iyi tavsiye "otur oturduğun yerde, gideceğin yerde de insanlar bulunmakta, yani buradan pek de farkı yok" olmalıdır.
sevgiliden boynuz yeme vb. durumlarda söylenilen;
örn: " ben böyle hayatın ta amk çekip gitcem lan o zaman görceniz, benim gibi 2. bitane adam var mı lan dünyada, değerimi bilemediniz lan " gibi egoist duyguların içersindeyken arzu edilen duygudur.
'artık yeter' dediğin anda her şeyi olduğu gibi bırakıp gitmek, ardına bakmadan gitmek. Ardına bakmadan gitmek çünkü bir kez dönüp bakarsan geride bıraktıklarına, gidemeyeceğin kesindir. Yürek ister elbette ve herkes yapamaz ki her şeyi bırakıp gitsen bile nereye gidersen git kendini yanında götürmek zorunda olduğundan gittiğin yerin, yerlerin bile kaçmana aday olan yerler olmasıdır.
gitmek istiyorum. herkesi bırakmak. sadece iki kişi haricinde. görünmez iplerle bağlıyım onlara. onlar ve ben. ve yeni insanlar. ne ailem ne akrabalarım. hiçkimse. yeni bir şehirde. izmirde. özgürlük, mutluluk. beni anlayan insanlar.
gitmek istiyorum işte. bu anlayışsız insanlardan. hatta bazı insan görünümlü hayvanlardan uzaklaşmak. orada mutlu olacak mıyım? bilmiyorum. ama bir gidebilsem çok iyi değerlendireceğim. gitmek için bir bilet var şimdi. ama çok, çok çalışmam lazım o bileti almak için. ve o nileti aldıktan sonra, arkama bile bakmadan gideceğim.
herkesin kolay kolay yapabileceği bir şey değildir. eğer bir insan her şeyi bırakıp çekip gidiyorsa ciddi anlamda bunalmıştır, yalnız kalmaya ihtiyacı vardır. böyle durumlarda yapılabilecek en iyi şey geride kalanları, ne yaptıklarını düşünmemeye çalışmaktır.
insan nereye giderse gitsin kendini, gitmeyi istemesine neden olan anıları ve karakterini bırakma gibi bir şansı olmadığından her şeyi bırakıp gitme ifadesinde bir sıkıntı var, bir bakıma pek de mümkün değil.
