daha evvel yapmak istediğim ancak sevgim ve sadakatimden dolayı gerçekleştiremeyip kendimi başkalarına adadım
, sevdiğime adadım.
yurtdışında yaşıyordum zaten ancak sırf sevdiğim için, ona duyduğum sadakat için geri geldim, kariyrimi siktim attım resmen ama gözümde bile değildi kariyer. sonuçta sevdiğimin yanında olacaktım. kendimi bütün her şeyin karşısında duracak kadar cesur zannederdim. aşkımın bir bedeli vardı bunu bile ödemeyi taahüt ederdim ancak bu bedeli bana biricik sevdiğimin ödeteceğini hiç düşünememiştim. sonuçta bıraktı gitti beni, güvenin, sadakatin, aşkın ne kadar yalancı birer duygu olduğunu gösterdi. şimdi zerre güvenim yok kendime. bir kadın bana güven dese siktir lan derim. aşkım bana sadık kal dese içimden hadi ordan kaşar derim. 1.5 sene geçti üzerinden ve hala kendimi toplayamadım, sonrasında bir ilişkiye girmeye bile korktum.
ve nihayet daha evvel yapmadığım bu olayı gerçekleştiriyorum. bulduğum bir burs ile temmuzda amerika yolcusuyum. dönmemek üzere gidiyorum. master artı doktora programı 7 yıl sürecek. sonrasında da orada kendime bir hayat kurmayı düşünüyorum.
ancak kalbim kırık.
Suan en çok istediğim şeydir. Ama bir öğrenci olduğum için bunu yapamam. Çünkü sistem izin vermez. Eski çağlardaki gibi rastgele meyve toplayarak, hayvan avlayarak yasayamam. Yasatmazlar. Çünkü bir diploma alıp bir yerlerde ise girmem gerekir. Çünkü birilerinden emir almam gerekir. Çünkü bazıları bunu istiyor. Ama sevgili sözlük bu yazımı unutmayacağım. Mezun olunca biraz para biriktirip çekip gideceğim(mühendislik okuyorum). Asla geriye bakmayacagim. Bakınca sadece bok görüyorum arkamda çünkü. Sadece hayatıma sıçan insanları görüyorum. Ya iyi şeyler yok, ya da ben göremiyorum. Böylesi boktan bir hayatı da istemiyorum. Oğuz atay'in da dediği gibi 'küçük oyunlar istemiyorum artık albayim. Ben ölmek istiyorum sayın albayim ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılaşacağını görmek istiyorum. Insan tehlikeli oyunlar oynamak istiyor albayim. Bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Kelimeler albayim. Kelimeler bazı anlamlara gelmiyor.'
her insanın ara sırada olsa, bazen sık sıkta olsa içinden geçirdiği bir his. bazı insanlar hayatlarının sonuna kadar kalplerinde gitme isteği taşısalar da, bir sokak öteden başka bir yere gidemezler. Kimileri ise, ne kadar kalmak istese de ne yazık ki gitmek zorundadırlar.
şu aralar aklıma gelen önermedir. ne var sanki bırak git denilesidir. ama çoğu zaman yapılmaz yapılamaz, hayat seni bazen ordan oraya sürüklerken bazen de olduğun yerde süründürür.
depresif, mutsuz, umutsuz haldeki çoğu insan düşünür bunu. kendini yiyip bitirmek ya da çektiğin acıların etkisiyle daha büyük zararlar vermek yerine, uzaklara, o acıları yaşatanlardan çok uzaklara gitmek, hatta dönmemek üzere... ama olmaz, hem gitse bile o acılarını da yanında götürceğini, kafasından silemeyeceğini bilir, oturur oturduğu yerde.
Şu sikimsonik saatlerde gözünü tavana diken binlerce insanın aklından geçen istektir.
Zordur gerçekleştirmesi. Gerçekleşmediğinde depresyona sokar insanı. Halil Sezai dinlettirir.
göt ister.
Baktığın her nesneden her insandan nefret edersin. Kırıp dökmek gelir sadece içinden. Küfür etmek bile rahatlatmaz çünkü o da sıradan kelimeler grubuna döner.
Bazen şu duygularımı ameliyatla aldırdım geyiği keşke gerçek olsaydı diyorum. Böyle kalp karaciğer gibi bi duygu organı olsa da gidip aldırsak. Kimseyi sevip acı çekmesek. Keşke allah soyun devamı için gerekli olan istekleri hiç vermeseydi de utanmak zorunda kalmasaydim kendimden. Keşke çocukluğumdaki gibi tek derdim o akşamki mahalle maçında gol atmak olsaydı.
