yaşanan bunca olumsuz olaylara rağmen bu ülkeyi sevme ve gelecek ile ilgili ümitlerin kesilmeme nedenleri. egirdirde 1inci olup doguya gonullu giden astegmen konulu başlık bile tek başına tanım olabilir.
insan ne yaşarsa yaşasın, doğduğu toprağa, vatanına olan sevgisi oya gibi ilmek ilmek işleniyor içine. bu yüzden can havliyle kaçtığı yabancı ülkelerde nazım hikmet misali "vatanım" diye sayıklayarak ölüyor insanlar. bu yüzden, doymasa bile toprağını bırakıp gidemiyor. bu yüzden can güvenliği, sosyal hakları elinden alınsa, yaşama standardı düşürülse bile "yurdum" deyince burnunun direği sızlıyor...
türkiye'den ümit kesmememin en önemli nedeni bu belki. bir de milletime olan güven. hangi durum içerisinde olursak olalım, küllerimizden doğmasını hep bildik biz...
bu toprağa özgürce ayak basabildiğimizi bilmek
bir yerlerde ata'ya gönülden bağlı olanların varlığını hissetmek
söz konusu millet olduğunda tek yürek olabilmek
bu kan, bu millet ve bu millete gönülden bağlılık oldukça; ümit de bitmez bizde, inanç da...
mustafa kemal atatürk ve onun jenerasyonu'nun verdiği milli mücadele'nin hem ülke içinde hem yabancı ülkedekilere karşı ne zor şartlarda yapıldığını bilmek.
