Her şeyin içinde olan, ümmüğü sıkılası insandır! Her şeye kendini katma zorunluluğu hissederken aynı zamanda negatif enerji yaymada da üstüne yoktur! Etrafındaki herkesinde moralini bozar sonrada aradan "ne yani ben şimdi bişey mi dedim?" gibisinden çeker gider kafası koparılasıca.
o gün mutlu olan, içi kıpır kıpır olan, belki insanlığı etkileyecek pozitif çıkarımlar yapabilecek olan insanları da mutsuz eden insandır. her cümleye "ama" kelimesiyle başlar.
hiç bir konuda tam bilgi sahibi olmayan ne istediğini bilmeyen kendi iç dünyasında kendisiylede çatışan insandır, herşeye atlayan, hiçbirşeyden memnun olmayan, sevimsiz insan tipidir. böylelerini ıslak sopayla dövmek lazım.
zeki değildir. sadece fark ettiği engelleri kendine karşı aşılamaz bir darbe olarak gördüğü için başka insanların da böyle olduğunu varsayar. bu tür insanların genelinin yapıcı hiçbir özelliği yoktur. çoğu zaman çözüm üretmezler, sık sık hayıflanırlar. kafalarında aşılamaz bariyerler vardır.
Kendimle bütünleştirdiğim entry...Bu insanları kendi haline bırakmak lazım..Üzerine gidip damarına basarsanız hayatınız bir film şeridi gibi gözünüzün önünden geçer o an bittiğiniz resmidir...
Ağzına Fırıncı küreği sokma marifetiyle, kendine getirilmelidir.
Bir insan itici olmayı neden bu kadar ister ki, eline ne geçer, neyi kanıtlar?
Sevimsizsin işte, git burdan!
