insan illaki evladının iyiliğini düşünür ve buna yönelik gerektiğinde kısıtlamalar yapabilir. Hatta kızabilir gerektiğinde bir ikaz yöntemi olarak şiddete de başvurabilir.
Ama bazı aileler tanıyorum. Çocuklarını her şeyde kısıtlıyor, kendi hayatlarını yaşamalarına izin vermiyorlar. Mesela bir ornek vereyim. Karşı komsumuzun kızı 14 yasinda ve boyu 178 cm. Basketbola ilgisi var ama ailesi sırf maçlarda açık giyiniyorlar diye kıza izin vermiyor. Saclarını kestirmek istiyor, babam kızar diye yapmıyor. Disari cikmak istiyor, annesi napacan disarda sürtüp otur oturduğun yerde diyor.
Be amına koyduğumun ailesi. Siz evladınızı sözde korumaya calisiyosunuz ama onun özgüvenini dusunmuyorsunuz. O sizin yuzunuzden bu şerefsiz ve acımasız dünyada 0 tecrübeyle yasamak zorunda. Yani her türlü tehlikeye acık.
Hani sözde onu korumak istiyorsunuz ya, onu tehlikeli insanlara yönelten asıl sizlersiniz. Çünkü ona yasakladiginiz her şeyi o merak ediyor ve yapmak istiyor. Bu yuzden sizden habersiz her halti yiyor. Ve siz gerçekleri ogrendiginizde nerede hata yaptik diyorsunuz. Bi düşünelim ebeen am.nda hata yaptın.
türk gençlerinin en büyük problemi olan modeldir. dışarı çıkıyorum dersin kırk tane soru. şunu yapacağım dersin kırk tane soru. ya moruk bizi bir salın ya açık ve net.
Kantarın topuzunu kaçırmadığı, çocuğunun kişisel ve sosyal gelişimini baltalamadığı sürece ailelere kızmak yersizdir lakin tabiat bunu gerektirir.
Fakat ne yazık ki, bizim gibi toplumlarda, ebeveynler için çocuk büyümeyen bir varlıktır, ayağında her daim pranga olmalıdır. Onlar gibi olmalıdır, onlara benzemelidir, onlar gibi yaşamalıdır ve aldığı nefesi bile ailesiyle paylaşmalıdır.
Dünyaya bir çocuk getirmek, ona hükmetme hakkını vermez.
Evladın da olsa onun bir birey olduğu gerçeğini unutmayan ebeveyne sahip olmak, insanın sahip olacağı en büyük talihtir.
size karşı kötü niyet besleyecek son insanlar ailenizdir. karışıyorlarsa iyi niyetlerinden, rahatsız oluyorsanız çekin konuşun. büyüdüm diyin çucuklar. büyüdüm ben kendi kararlarımı kendim almak istiyorum diyin ki bilsinler. yoksa siz gözlerinde hep çocuksunuz.
