sanki sıkılmış portakal gibi hissedersin kendini.
o portakal dalındayken de tek başına yalnızdı,
koparıldı dalından yine yalnız kaldı,
tezgaha indi de biraz kalabalık gördü,
o da kalabalıkta yalnızlıktı.
şimdi tek başına sıkılmış olduğu bardakta mikslenmiş olarak
bilinmeyen bir mideye iner gibisin.
bilinmeyendir her şeyden sıkan, bir o kadarda bilmişliktir bu kadar sıkan.
Her seyden sıkılmıs, ınsanlara yakın olamama fazlasıyla soguklukluk gıbı devam eder. Kımseyle konusmak ıstemez konusamaz ıcınden gelmez. Depresyon, bunalıma yakın olmaktır.
en ilginç şeye bile hmmm normaldir demeyle gösterir kendini.
hayatın sizi şaşırtacağı günü beklersiniz, buna inanmadan.
o gün aslında hiçbir zaman gelmeyecektir ve siz sıradanlaşan hayatınızın ve her şeyi tüketmiş olmanın verdiği bıkkınlıkla yavaş yavaş geberip gideceksinizdir.
