çok haklı tespitttir.
ben inançlı ama objektif sorgulamaktan dinin zarar görmeyeceğine inanan bir müslüman olarak şunu söyleyebilirim ki bilim de din de bir noktada aynı çıkmaza geliyor ve orada kabullere başlıyorlar çünkü düşünce kapasitemiz oraya bir teori üretemiyor. nedir o nokta.
o nokta şu, ilk varlık nasıl meydana geldi.
ateyiz ne diyor. ilk madde tesadüfen oluştu. bu aslında demektir ki lan oğlum falla bi fikrim yok.
din ne der, tanrı yarattı der. o zamanda akıllara haklı bir soru geliyor. tanrı nasıl varoldu. açıkcası verilen cevaplar hep inanca, imana bağlanıyor. yani ispatı mümkün değil. bir sürü cevabı var tabi.
şimdi burada dinin kabulleri açıkcası atyizlerin kabullerinden daha mantıklı hiç değilse imana bağlıyor. inanırsan böyle inanmazsan sen bilirsin.
ateyiz ne diyor tesadüf. e peki bu tesadüfü ispatla. onun ispatı yok diyor. yani o da iman etmemizi, o tesadife inanmamızı istiyor. işin içine iman girdim mi, dinleşmeye doğru bir gidiş başlıyor. a dini olmaz da b dini olur. onun gibi yani.
tesadüfe iman ve tanrıya iman. mesele bu.
herkeş istediğini seçsin. evet en önemlisi bu. seçme özgürlüğü.
