son zamanların en lümpen alışkanlıklarından biridir. yavaş yavaş edebiyat, sinema, müzik, tiyatro "ortamları"na akmaya başlayan kişimiz artık iyi, güzel, harika, muhteşem gibi alt sınıf sıfatları bırakıp bunun yerine "leziz" kelimesini kullanmaya başlar. sanki istemeden, sanat eserlerini anlamaktan ziyade tükettiğinin ipucunu vermektedir bu kullanımla... blau danube'yi leziz bulur, schindler'in listesi'ni leziz bulur, marcel proust'u leziz bulur ve bunları "leziz" bulmak aslında ona çok şey de kazandırır.
herşeyi "leziz" bulan bu nadide grup aynı zamanda, yerli yersiz herşeyden "keyif" almaktadır. "çok keyifli bi arkadaşlık bizimkisi yaneee" herşeyden bu kadar keyf almanın bir formülü olmalı, yoksa biz sıradan insanlar öyle hemen alıveremiyoruz keyifleri.
