herşey insanı sevmekle başlar, bu dört kelimeyi yan yana getirip okumak bile benim için öyle kutsaldır ki anlarım o zaman sevginin ne kadar beyaz olduğunu lakin beyazın ne kadar çabuk kirlendiğinide bilirim bu benim canımı acıtır ama gülümser geçerim bilirim beyazı ne kadar kirlenirse kirlensin yine beyaz kalan yerleri vardır bilirim o kalan yerlerde sevgiyi anlatır, zaten az olsada görünmeyecek kadar küçükte olsada bilirim kirlenmiş beyazın kalan yerlerini ve masumane anlatmaya çalışırım kirlenmiş beyazın hala beyaz kalan yerlerini bundandır ki isyanım bundandır ki anlatırım insanların birbirlerini severek daha güzel olacaklarını çoçuklarına daha temiz bir dünya bırakacaklarını.
evet herşey insanı sevmekle başlar, birbirimizi sevmeyi öğrenmeliyiz daha güzel bir dünya daha güzel hayatlar için ve biraz daha beyaz kalabilmek için.
her şey insanı sevmekle başlar, bu dört kelimeyi yan yana getirip okumak bile benim için öyle kutsaldır ki anlarım o zaman sevginin ne kadar beyaz olduğunu lakin beyazın ne kadar çabuk kirlendiğinide bilirim bu benim canımı acıtır ama gülümser geçerim bilirim beyazı ne kadar kirlenirse kirlensin yine beyaz kalan yerleri vardır bilirim o kalan yerlerde sevgiyi anlatır, zaten az olsada görünmeyecek kadar küçükte olsada bilirim kirlenmiş beyazın kalan yerlerini ve masumane anlatmaya çalışırım kirlenmiş beyazın hala beyaz kalan yerlerini bundandır ki isyanım bundandır ki anlatırım insanların birbirlerini severek daha güzel olacaklarını çoçuklarına daha temiz bir dünya bırakacaklarını.
evet her şey insanı sevmekle başlar, birbirimizi sevmeyi öğrenmeliyiz daha güzel bir dünya daha güzel hayatlar için ve biraz daha beyaz kalabilmek için.
Cennetin olmadığını hayal et
Eğer denersen bu kolay
Altımızda cehennem yok
Üstümüzdeyse sadece gökyüzü var
Hayal et bütün insanların
bu gün için yaşadığını...
Hiç ülke olmadığını hayal et
Bunu yapmak zor değil
Öldürecek ve uğruna ölecek bir şey yok
Ve din de yok
Hayal et bütün insanların
hayatı barış içinde yaşadığını
Mülkiyetin olmadığını hayal et
Yapabilir misin merak ediyorum
Hırsa ve açgözlülüğe gerek yok
insanların kardeşliği
Hayat et bütün insanların
Tüm dünyayı paylaştığını
Benim bir hayalci olduğumu söyleyebilirsin
ama tek ben değilim
Umarım bir gün sen de bize katılırsın
Ve dünya yekvücut olarak yaşar
her şey insanı, en azından bir insanı sevmekle başlar ve bununla da sona erer sonra bir başkasına alışma çabası saçma sapan unutmuşluk halleri yalandır. zordur. en iyisi yine de sevmemektir.
başladığı gibi biter. Tüm başlangıçları yüklediğin gibi yüklersin onun omzularına tüm bitişleri.
oysa en az onun kadar suçlusundur. yine de en iyisi kendini severek başlamaktır. biraz yalnız belki ama hiç bir zaman güçsüz değil. aciz değil ya da ağlamaklı bir aptal gibi.
herşey sevmekle başlar belki yaşamın anlamsız olduğu anları güzelleşir, yaşamak zevk verir. ama sevipte karşı taraftan sevgisizliğe mahkum edilen insan kurumuş sonbahar yaprağından farksız olur. *
hersey insani sevmekle baslayak sonra sevgi dolu sicacik bir yuvayla devam edecek ardindan sevginin meyveleri alinacak sevgi dolu zincirlemeler ardi ardina gelecek diye devam edilesi yegane cumle.
günümüz şartlarında sevilen çoğu insanın direk olarak arka(!)ya geçmesi sebebiyle yine çoğu insan için doğru olmayacak önermedir.
her geçen gün bir çoğumuz, sevgilimizden, dostumuzdan kısaca yakınlık duyduğumuz insanlardan ters hareketler görüyoruz. tabiiki önyargılı yaklaşmak abartı gibi gelecektir ama eski bağların koptuğu günümüz endüstriyel yaşamında kaçınmaz bir gerçektir.
ancak yine azınlık olarak insanlar sevilmelidir ki; zaten kendilerine verilen "insan" sıfatındaki "sevgi", "dostluk", "kardeşlik" gibi hisler yaşayabilsin.
hak cihana doludur, kimseler hakkı bilmez
onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz
dünyaya gelen geçer, bir bir şerbetin içer
bu bir köprüdür geçer, cahiller onu bilmez
***
gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım
sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz
yunus sözün anlar isen, mani'sini dinler isen
sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz.
yeni yıl geldiğinde insanlara dilekleri sorulur ve neredeyse herkes "mutlu, barış ve sevgi dolu bir yıl olsun" dileğinde bulunur. ne kadar basit dilekler bunlar değil mi? klişeleşmiş, ezberlenmiş onlarca cümle ve ardında gerçeklerin siyah, acı izleri.
her şeyin kaynağı sevgi ya da sevgisizlik. insanlar yaptıkları onca iyilik ya da kötülüğün sebebinin bu olduğunu bilmeden, bencilliklerinin piyonu yapıyorlar tüm duyguları. ve artık tüm duygular bencilliğe kurban edildiği için de, iyi dilek ve cümleler saçma gelmeye başlıyor.
hey dostum! kimse sevgiye, dostluğa, barışa inanmıyor. işte acı gerçek tam olarak bu. ve herkes bu inanç kaybının sebebinin, kendisini asla sorgulama gereği bile duymadan karşısındakine yıkıveriyor. yani demem o ki, şu karanlık zamanda nasıl her şey sevgisizlikten doğuyorsa tersi de sevgi ile olur. lakin kabul de etmek gerekir ki, kalp kirlendimi, bir daha eski temizliğine dönmesi mümkün değil.
