her şeyin aslında güzel gitmediğini, gerçekten güzel gitmiyor iken söylemesi gereken insandır, iş işten geçtikten sonra değil yani. onun için haklı iken, haksız duruma düşmemek lazım. yani bir şans veriyorsan, o şansın arkasında durmak lazım, ya da baştan her şeyi söyleyip sonrasında hemen çekip gitmek. ama öbür türlüsü biraz yarı yol oluyor.
her şey güzel gidiyor. okul yok, iş yok, para sıkıntısı yok. hayat bana güzel.
bir insan daha ne ister ki?
yan gelip yatarak kpss kasıp rahatça sınava girip hedefi 12den vurmak varken işe başladım. yoğun bir çalışma temposu vs. derken kpssde hedeflediğim 90 üstü puana çıkamadım.
peki neden yaptım bunu?
dışarıdan her şey çok güzel görünse de daha iyisini istedim. elimdekiler bana yetmiyordu. başarabilirim zannettim ama olmadı. kısacası kendi içimde hiçbir şey iyi gitmiyordu.
bunu kimse göremiyor. sadece o kişi kendisi görebilir.
kendi kendisine bile bunu yapabilen insan başkası söz konusu olduğunda neler yapmaz?
aşırı klişe olacak ama size göre her şey iyi giderken ona göre gitmiyordur. daha iyisini istiyordur. daha farklısını istiyordur. istiyor oğlu istiyordur...
sonuçta doyumsuzluk çağındayız ve herkesin doyamadığı bir şeyler var.
asıl olay; her şey iyi giderken çekip gidene üzülmektense her şey kötü giderken kalabileni aramak.
Geçen sene bu zamanlar sancılı bir dönem geçirmeme neden olan olayın sebebidir.
Şöyle ki:
Yaklaşık 1.5 senedir birlikte olduğum, haftada en az 3 kez buluşup birlikte zaman geçirdiğim kadın... sevgilim, benim deyişimle "hiçbir sebep yokken" ayrılmak istediğini söylemişti.
Yemin ederim 1.5 hafta şaka yapıyor sandım. Sadece ben değil çevremdeki kimse inanamadı. Eş-dost, akraba herkese ayrıldık diyorum, 'hadi lan' deyip geçiyorlardı.
Keşke şaka ya da bir tür rüya olsaydı diye yüzlerce kez dua ettim ama değilmiş.
Sebebini sormadım mı? Sordum tabii ki...daha geçen hafta birlikteydik, el ele- gözgöze otururken, gelecekten bahsediyorduk... hayaller kuruyorduk, bu nasıl olabilir dedim.
Verdiği cevap:
-"Sen çok iyi bir insansın. Ben aylar boyunca sırf sen yıkılacaksın diye söyleyemedim. Yaklaşık 4-5 aydır bu durum benim için böyle yani ben aylar önce bitirmiştim. (Bu 4-5 ay dediği zaman diliminde, ailemle ve akrabalarımla tanışmış birlikte gezmelere gidilmişti) o yüzden anla beni daha fazla ısrar etme nolursun..."
Kalbim paramparça oldu aylarca psikolojik tedavi gördüm, yüzlerce fotoğraf, hatıra ve yarım bırakılan bir ben vardı ortada, toplamam zor oldu.
Hani yatalak olsa bile bakarım diye düşündüğüm, uğruna gerçekten canımı vereceğim yegane kişiydi. Annemi bile bu kadar sevmemişim(bu nasıl bir körlükse artık) bana sadece, "aylar önce ben bitirmiştim sende artık yazmazsın... " deyip, oldu bittiye getirmişti 1.5 senemi.
O günden sonra hiçbir ilişkide ne sevgi ne mantık aramadım. Yüzeysel ilişkiler "Merhaba merhaba" şeklinde dostluklar yeterli gelmeye başladı...
her şey güzel gidiyorken bir anda arkasına bakmadan çekip giden insan uzun bir sevgi döneminde böyle bir şey yapıyorsa onun karakteri yerinde değildir. Sevgi hormonları tam gelişmemiştir. Sevmek nedir bilmiyordur. Suyun akışına kapılmıştır. Geri döndüğünde affedilmeyeceğini bilir ama yine de döner. giderken her şeyi alt üst ettiği gibi döndüğünde de her şeyi alt üst etmeye çalışır. affedilmeyi bekler ama iş işten geçmiş o kalbi çoktan küle çevirmiştir.
Belkide bipolar bozukluğu yaşayan bir insandır, size göre her şeyin güzel gidiyor oluşu o insanların hayatlarındaki mutluluğu zirvede yaşadıkları evreye denk gelmiş oluşunuzdan kaynaklanıyordur. Ve o insan depresyon evresine geçiş yaptıysa şayet gitmesi normaldir. Olamaz mı?
