Hiç kimse, hatta hasta döşeğinde yatanlar bile ölümü tercih etmez. Vakti gelmişti denmez. insan kaç yaşında olursa olsun "daha yaşayacak çok şeyim var" diye geçer aklından.
Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özüm
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi
Bu dünyade bir şeye içim yanar üzülürüm ki, yiğit (genç) ölenlere... yeşil ekinin biçilmesi gibi.. der
cemal süreya'nın sevdiğim tek sözü olabilir ama şiirinde üstü kalsın demesi kötü çünkü yaşamdan memnun olmamayı ifade ediyor. 110 yaşında da ölsen, 60 yaşında da ölsen ölüm ölümdür. sırasız ölüm kötü.
Bazen de geç kalmış ölümler vardır. 10 yıldır yatalak olup 5 yıldır da aklı başından gitmiş insanlar, bir ölemedim diye hastane yatağında ağlayan hastalar, benim bu saatten sonra yaşamam neye gerek diye soran 80 küsür yaşında eli kolu tutmayanlar. Ölümün de hayırlısı be.
Hiç de gerçekçi olmayan bir cümle. ilerlemiş demans nedeniyle yıllardır en yakınlarını dahil tanımayan, sürekli altı bezlenen insanlar var. Yıllardır tekerlekli sandalyede ve/veya yatalak yaşayan, sürekli altı bezli insanlar var. Aklı yerinde olup ölmek isteyen nice hasta var. ömrün sünmesi diye bir hayat gerçeği var.
