yani diyorum ki, mesela.. oha lan, bak işte bunu diyorum, gördün mü entye nasıl başlamışım? kesin anlaşılmamıştır.. işte bu. ''her zaman ilk önce kötü ihtimali düşünmek'' diye bir başlık açıyorsun. fakat karakter sınırından dolayı anlatmak istediğin şeyi tam olarak izah edemediğini düşünüyorsun, içine sinmiyor ve diğer insanların ne demek istediğini anlamadıklarını düşünüyorsun.
sevgilini arıyorsun mesela, açmıyor telefonu. uyuduğunu, telefonu duymadığını, ya da herhangi bir şekilde müsait olmadığını düşünmüyorsun da, konuşmak istemediğini, duymazlıktan geldiğini, bilerek açmadığını falan düşünüyorsun.
arkadaşından borç istiyorsun, parası olmadığını söylüyor. onun da borcunun olduğunu, maaşı henüz alamadığını, bir şekilde kötü durumda olduğunu düşünmüyorsun da, vermek istemediğini, kıvırdığını düşünüyorsun.
bu böyle uzar gider, zilyon tane örnek bulunur bu duruma. peki neden böyledir? psikolojide bunun açıklaması nedir? vallahi bilmiyorum.
bir de şey vardır, bir işe başlamadan önce, plan yaparken, olabilecek en kötü şeyleri hesaplamak. bu ikisi kesinlikle farklı şeylerdir. her zaman ilk önce kötü ihtimali düşünmek, paranoid bozukluk semptomu olabilir -heyt be, koydum teşhisi-, pesimistlik, karamsarlık sayılabilir, kompleks sahibi olduğunuz anlamına gelebilir. hatta adınız 'fesat'a çıkabilir. 'senin için fesat' derler.
ancak bir işe başlamadan önce, kötü ihtimalleri göz önünde bulundurup ona göre hazırlık yapmak, daha kabul edilir, daha anlaşılır bir şeydir. hatta birçok kişiye göre, işini sağlama almak demektir.
