küresel isinmadan ötürü kar yağmanin ancak mazide kaldiği gelgelim ki küresel ve lokal anlamda dıngilliğin ve hiyarliğin gün gectikce katmerlendiği bir çağda elini sallasan ellisi tarzi öbek öbek hiyarliğa rast gelmek bir süpriz olmamaktadir.
ecnebi insanlari sasirtmakla maruf olan hiyarliklarimiz özellikle son dönemlerde en tecrubeli ve artik kabugu nah böyle kolum gibi kalınlasmiş kasarlanmiş vatandaslarimizi hayretlere sevk etmektedir. bu hayret carcabuk bıkkınlığa 'aman yine ayni temcit pilavlari kazanda fokurdamakta' sözüne dönmektedir.
üstüne üstlük hala inatla çözümsüzlükle katmerlesen hiyartoluklari bazi salim ve vatan millet sevgisi ile dolu kişiler eski usuller ile çözmeye calismakta 2*2'ü pis burjuvalar, vatan millet sakarya üclüsü yok saymaya calismaktadir.
iktidar ise suni gündemler yaratarak esas gündemi saman altina atma cabalarina daha dogrusu piyastosunu yapmaktadir. bunu sonucu ise günü kurtarmak ama geleceği iska gecmektir.
sonuc olarak kitleler ezikliklerini ve geleceklerine karsi umutsuz ve utanc içinde olduklari için, bunun acisini kitlerin afyonu olan futbol taraftarliğina adamaktadir.
burjuvazinin sadece sermayeci özelliğini almakla mükellefmiş davranan ama estetik,sanatsal, kültürel özelliğini pas gecen ve örnek gösterilen kişiler ise ne yazik ki bayağilik cukurlarinda debelendikleri için ve var olmakla ile varlikli olmak arasindaki farki iska geçtikleri için, basat olmalari gerekirken ardil olmak zorunda kalmaktadir.
bireylerin toplumlardan ilerde oldugunu kundaktaki bebeler bile bilir. gelgelim ki herkesin bir politik fikri olmasini isteyene ya bizdensin yahut düsmansin kosullanmalari için aklı bir kenara atarak sözde siyaset yaptiğini zanneden ibişler, amerikan ithal baskanla maşak gecme olgusunu uygulamakta ve iki kelimelerinden biri siyaset olmaktadir.
daha yavuz ile midilli gemisinin sivastopal'ü bombalayarak dolayli olarak olsa kendi istegimizle birinci dünya savasina kapaği atan bir devletin bekasina, utanmadan ve yüzleri kızarmadan küffar bize saldirdi diye kaziklamaya calisan zübükleri unutmuş değiliz. bu zubukler ki yeri geldimi ordu komutancilik, ekonomi bakanciliği, dis işleri bakanciliği, basbakancilik ve bilumum devlet işlerini gönüllü olarak kahvede yapmaya bayilirlar.
üstüne üstlük bu kişi ve kişiler sorunlara karsi eski model çözüm önerileri getirmekte ve utanmadan ben bu işi halederim demektedirler. bir nevi atom bombasina karsi fitilli tüfekle savasalim demekle esdeğer durumdur bu.
vel hasıl-ı kelam diyeceğimiz odur ki bu gidisatla ülkede aklına malik, fikir sahibi olan, yargilamaktansa anlamaya calisanlar güzelliğe kaba güc ve kurnazlikla değil de estetik ve calismayla elde etmek isteyenler hiyar i ayb hakkını kullanip başka diyarlara hicret etmesi an meselesidir. şimdi bazi ibişler cikacak ya sev ya terk et diyeceklerdir, ben de 'bir mezbeleliğin nesi sevilir' der kelamlarimi nihayete erdiririm.
