2012 yılından günümüze değişmeyen, baki kalan bir alışkanlık.
maalesef bana itici geliyor. yok merak etmeyin bu satırları evet diyerek bitirmeyeceğim. maalesef.
lavuk değildir onlar bi kere! *
bazen insanın etrafında kendisini destekleyecek birinin olmadığını hissedince kendi kendisini destekleyebilmesi nede güzeldir.
kendi kendisini onaylamasıdır. evet. *
