içinde bir yerlerde, ya 'yandaş' bulamazsam korkusu yatan insandır. çocukluğunda bir zamanlar bir yerlerde herhangi bir 'dışlanmışlık' olayı yaşamış olabilir. onaylandı diye damga yapıştıralım bu yavruya, değil mi diye sorması gerekmez bir daha
sözünün doğruluğunu karşısındaki insana tasdik ettirmek için yapar. sanki "hayır bence öyle değil" deseniz kalbi kırılacak diyalog kopacak ve küsüp gidecek sanırsınız. öyle alıştırmışlar onu çünkü. belli bir zaman sonra sıkılıp "di","evet di","di heee di" şeklinde cevap vermekte istenebilir.
