evinde bi tas çorbası olan insanlar tanıdım. sofraya iki dilim ekmek koyan anadolu insanını tanıdım. pirket ocağında çalışan kamburlu sırtıyla evine ağlayarak ekmek götürmeye çalışan insanlar tanıdım. sizlerin ''aaa ezik makarnacı'' dediğiniz o ailenin çocuklarının en büyük hayali makarna yemek. şahit oldum buna. acımasız hayatın gerçeğine... çekip giden onursuzların aksine ailesi için tozu toprağı sırtından atmayan insanlar tanıdım.. öyle insanlara iki paket yardım başımızdakilerin hatasıdır. bu halkı ezdiğiniz yeter...
ihtiyacı olan insanlar için, aç insanlar için, makarna ve kömür hayattır kardeşim hayat.
oyu satılık dediğiniz insanlar, açlıktan bedenlerini satsa rahatsız olmazsınız. varsın oyunu satsın diyecek olgunluk da nerde sizde! kaldı ki, akp nin oy almadığı yer yok. kaldı ki, oy almamış olsun, sosyal yardımlar yine de sürekli yapılmakta. iki gram beynin olsa, eleştriecek adam gibi bişey bulursun.
bilmez ki mesele kömür değildir. mesele makarna değildir. mesele senin anlayamadığın şeylerdir. halktır. yabancı sermayeye gerek yok biz kendi bokumuzda yaşarız anlayışındır mesele. mesele ekonomideki gelişmelerdir. devletçi, bürokratik kapalı yapıdan kurtulma, sivilleşmedir mesele. hala makarna, kömür muhabbeti yapanlar apolitikdir zaten..
