Bir yönüyle Öteden beri süregelen Atarlı giderli aksiyon sever yapımızdan kaynaklanmaktadır. Evin içinde bile tansiyon hep yüksektir. Sakin bir hayat sürmek sanırım bize göre değil. Özellikle son yıllarda Bazen dozajı kaçıp fanatizme varması hasebiyle Sporda bile bu coşkun tabiat kendini göstermektedir. Haliyle siyasetin dili de bu şiddet sarmalından etkilenmektedir. Fakat kazanma hırsı sayesinde yaklaşık son 10 senedir iş zıvanadan çıkmış mesele belaltı vurmaya kadar düşmüş yerlerde sürüklenerek Çağımızın hastalığı şiddetten nasibini fazlasıyla almıştır. Bu gergin siyaset dili pek hayra alamet değildir. Siyasilerin birbirlerine yaptıkları ithamları ve suçlamaları Bu Dünya malı ve makamı için değmeyecek şekilde eylem ve söylemler içermektedir. Maddi imkanlarımız arttıkça sanki huzurumuzu kaybettik. Eskiden daha huzurluyduk sanki. Bunca kavga döğüş olmaz bunca hakaretler edilmezdi. Siyasiler daha zeki espirili hoşgörülü yerine göre daha ağır ve seviyeli idi. Şimdi sanki karşısındaki ingiliz askeriymiş gibi birbirlerini yiyorlar.
yok lan harry potter serisindeki lord voldemort değil onun gerçek hayattaki şubesi. her seçime 2 ay kadar kala sarayından çıkar meydanlara inip herkesi terörist olmak ile vatan haini olmak ile suçlar. sonrada der ki ben tüm ülkenin yöneticisiyim benim gözümde herkes eşit herkesi eşit kucaklayacam. ülkenin yarısı bunu yemez çünkü söyleyenin tek ayak üzerinde kaç yalan söylediğini iyi bilirler ama kalan yarısı "helal olsun beaeaaa halkın adamı" diye aptal aptal sırıtırlar. seçimden hemen sonra kendilerine de giren kazıklar biraz tebessümlerini azaltsa bile nedensizce mutlu olurlar "koyun dediniz koyduk işte" diye diye. oysa koyan başkaları ama alışkanlık mı yapmıştır nedir bilinmez ama sırıtırlar hala şampiyonlar ligini kazanmış futbolcu gibi..
böyle bir ülkede hiçbir zaman huzur olamaz çünkü siyasetçileri boş ver eldeki malzeme bu. yozlaşmış devşirilmiş kafası sürekli çakallığa çalışan bir güruh. yukarıdaki adamları kendilerine örnek alıp kendi öz kardeşlerini bile üfürmeye çalışan kitleler.
