kaçmanın henüz ne olduğunu anlayamamış,ciddiyetin farkına varamamış beyni küçük insanların yapacaklarıdır.gitmek ve arkada onca şeyi aşkla beraber yenmek kolay olsaydı herkes gayet memnun yaşardı ama herkes olduğu yerde mücadele içinde mutlu olmanın peşinde.kaçmadan,görerek ve yaşayarak.
"Gel benimle, çok çok uzaklara, Hüzünlerimi bir parça aşkla değiştir..
Gel benimle, bilinmez duraklara, Mevsimlerimi bir dalga yaza dönüştür.."
hayat bayram olsaydı eğer bu çok güzel olurdu.
aşık olduğunuz biri ile herşeyin yeniden koymak ismini,
yeni bir ülke, yeni bir hayat belki de..
ancak ne yazık ki ülkemizde bu olay, "aşık olunan insanla zile basıp kaçmak" kadar kolaymış gibi algılanıyor. bir de kıçındaki tüğleri ağaran orta yaşlı adamların küçücük kızları kandırması yok mu!! ( bakın dikkat edin ülke kanunlarına göre mübbettir cezası ona göre...) aile baskısından, belki kapana kıstırılmış olma duygusu ile bir kaçış, bir alternatif arayan zavallı kızlarımız.. onların bebekleri..
aşk dediğimiz şey varılmış bir nokta değil de yolculuğun ta kendisi değil midir zaten?
aşk geride bıraktıklarına dönüp gülümsemektir, eğer gülümseyebiliyorsanız.. ?
