Başlayan her şey bir gün biter felsefesinden ileri gelir. iki sevgili veya eş aynı anda ölmediği taktirde mutlaka bir taraf için diğeri gitmiş olacaktır.
gitmeye programlanmışsa demek. bileti vardır belki, yanmaması için binmek zorundadır. özletirir kendisini sonra. üzer. ama geçer bir gün. yani öyle olması gerekir. yoksa gidilir mi hiç?
artık bir döngü olduğuna inandığım gerçek biri buharlaşırken diğeri bir kar tanesi olmuş dilinize konar. erir gerçi ama olsundur. zaten yağmur başlamıştır.
her sevgili günü gelince gider. gitmemesi icin bir neden yoktur. gittiği an, nedenler artık önemini yitirir. ve ayrilik, ölümden beterdir aslinda. ölenin yeri bellidir. gidenin ise belli değil. gidenlerin ardindan kalanlara kalan tek sey özlemdir. kalanlar geriye kalan ömrünü özleyerek yasamaya mahkumdur.
