her sevgili günü gelince gider. gitmemesi icin bir neden yoktur. gittiği an, nedenler artık önemini yitirir. ve ayrilik, ölümden beterdir aslinda. ölenin yeri bellidir. gidenin ise belli değil. gidenlerin ardindan kalanlara kalan tek sey özlemdir. kalanlar geriye kalan ömrünü özleyerek yasamaya mahkumdur.
artık bir döngü olduğuna inandığım gerçek biri buharlaşırken diğeri bir kar tanesi olmuş dilinize konar. erir gerçi ama olsundur. zaten yağmur başlamıştır.
gitmeye programlanmışsa demek. bileti vardır belki, yanmaması için binmek zorundadır. özletirir kendisini sonra. üzer. ama geçer bir gün. yani öyle olması gerekir. yoksa gidilir mi hiç?
