25 yıllık tecrübem neticesinde edindiği bir başka kazanım. aşk; bir çok çeşidi olan ve aynı şekilde bir çok farklı hissiyatı aynı anda yaşatan duygudur. ilahisi vardır, cismanisi vardır, insana olanı ve hatta diğer canlılara olanı bile vardır. bir de şekil şemal ve gelişim yönünden, ilk görüşte aşkı, önce nefret edip de aşka dönen hali, görmeden sadece duyarak veya birisinden işiterek olan hali vardır. veysel karani'nin hz. muhammed'e olan aşkı buna en güzel örneklerdendir.
fakat en sağlam temelli olan ilişki, önce arkadaş olup birbirini iyice yani her yönüyle tanımaktan geçendir.
ilk görüşte aşk; bir insan düşünün, sadece güzel veya yakışıklı diye vurulup, sonradan tam bir dangalak olduğunu anlamanız arasında geçen süre zarfından yaşnan duygudur. düzgün bir ilişki halinde sürmesi, tamamen mucize olabilecek kadar azıdır çünkü siz ete aşık olmuşsunuzdur, kalbe değil. et değişirse, aşk da değişir ancak kalp her zaman sabittir.
öte yandan bir ortama girdiniz ve arkadaşlarınızın arkaşı olarak tanıdığınız birini düşünün. önceleri tek tük beraber olurken, sonradan gerek internet gerekse telefonda geçen konuşmalarınızla daha yakından tanırsınız. onun en büyük korkularını, cesaretlerini, yaşanmışlıklarını, yaşamak istediklerini, kutsallarını, boşvermişliklerini ve daha nice özünü kavrarsınız. daha sonra topladığınız bu bilgileri, kendinizinkilerle karşılaştırınca ve bir de karşınızdakinin mizah ve şaka anlayışı sizinkilerle örtüşüyorsa, içinizde hafif bir kıpırdanma olur. ilk başta minik şakalar ve oyunlarla, daha sonra beraber haftasonu bir şeyler yapalım mı planlarıyla ilerlerken, çevrenizden de ne kadar yakıştığınız iltifatları gelmeye başlar. başlarda yüz kızarıklığıyla ya olur mu öyle şey biz arkadaşız argümanını sunsanız da, aşk kurşunu girmiştir bedene ve ikinizin de doktoru yine ikinizsinizidir...
bu temellerle başlayan ilişkiler daha sağlam ve uzun soluklu olur çünkü kişiler birbirlerini o kadar iyi tanır ve güvenirler. zaten ilişki dediğinde temel güven esası olmalı değil mi dostlar? iyi günümde, yakışıklı/güzel zamanımda yanımda olup, kötü günümde, çökünce bana sırtını dönecek mi acaba diye düşündüğüne nasıl dayansın insan bu hayat yolunda.
ilişki dediğinde, terazi gibi olacak taraflar. birinin dengesizliğini, bir diğeri dengeleyecek. birinin kötüsünde eksilen iyiliğini, diğer kefedeki tamamlayacak. gidip de bir kefesinde zaten ağır gelen kötü tarafına, nice kötüler eklemeyecek. ha yaparsa da kantarın topuzu kaçınca ağlamayacak. en iyi arkadaşın ve en iyi dostun olacak, sırdaşın olacak, gözlerinden yaşlar akarken kafanı dayadığın olacak. hem zaten ilişki dediğin de bir nevi hayat arkadaşı değil mi nerede yaşanmışlık varsa. o da zaten bir dünya, bir de ahiret...
her sağlam ilişki nakitten geçer. sevgilisi de arkadaşı da dostu da kardeşi de. uzun süreli ve kaliteli bir ilişkiniz olmasını isterseniz önce cebinize bakın. zira arkadaşlığınızı sevginizi yada dostluğunuzu yada saygınlığınızı güçlendirmek için çokta nakit ihtiyacınız olacak.
şöyle ki ; arkadaşlıkta birbirlerinin yönlerini gören x ve y ilişki ye geçmişler ise anlaşacaklarını düşünmelerindendir. ama ilişkiye direk giren xx ve yy ister istemez kendilerini kasacaklar anlaşmak zorundaymış gibi bu strese dayanamayıp öteki ilişkiden daha önce bitecektir. lakin kaçınılmaz son (bkz: her aşk ölümü tadacak) .
sağlam ilişkilerin temelinde; güven, saygı, sadakat, uyum ve daha pek çok etken vardır. önemli olan zamanla oluşan arkadaşlıkla beraber sevgililiği de yürütebilmektir.
olaylara hep sevgili penceresinden bakarsanız karşınızda kini anlamazsınız. bu da bir zaman sonra size yol,su, elektirik olarak geri döner. ama objektif olup sorunlara, yada tartıştığınız konulara o pencereden bakarsanız, o zaman ilişkiniz daha hayırlı olur. sevgili bir kötü söze alınır ama dost o söze alınmaz, ne olursa olsun yanında olur. işte bunu yapabilirseniz, o zaman ilişkinizde o kadar sağlam olur.
