pazartesileri hariç çokta sıkıntı yaratmayan eylemdir. sendrom denebilir başka bir şeyler denebilir fark etmez. pazar günü hissedilen özgürlük duygusunun yerini pazartesi sabahından itibaren tekrardan alan sıkıştırılmışlık duygusu..
Sanırım vakti zamanında asosyal bir gerizekalı insanlar sosyalleşsin diye "iş yeri" kavramını buldu ve parayı da klasik koşullandırma mentalitesiyle insanlara verdi. Kuralı da; belli saatlerde girip çıkmak, iş yapmak, insanlarla konuşmak.
Başka bir açıklaması varsa aydınlatın beni.
Büdüt: işe gitmeyenlerin de oylamasıyla belli olduğu bur durumdur. işsizlik zor kardeş.
