hiç girişmediğim ve önemli bir hastalık olmazsa da girişmeyeceğim eylem. sabah kahvaltımdan sonra kahvemi alıp, sigaramı yakıp keyif yapamayacaksam sikeyim öyle aşkın ızdırabını.
yaş 19 ...
yolun yarısının bile yarısındayım ve sigarayı 4 veya 5 kere bıraktım. nedenine gelince hastanenin morgunda yaşadığım hazin anlar. çok zor çok... o kadar ailenin kayıplarını görmek ve birgün bunu ailene yaşatacağını düşünmek. tabi ki bu refleksle elimdeki sigarayı atar ve yemin ederdim bir daha içmeyeceğime.
ev arkadaşım gece bırakıyor sabah başlıyor.
rasyonel olarak bakarsak, sigara içmesi mümkün olmayan saatler arasında (uyku esnasında yani) sigarayı bırakmış oluyor.
her gece bırakıyor. bakalım neyi tutacak.
